●

المپیک زمستانی و کانادا

دیروز مسابقات المپیک زمستانی سال 2006 در شهر تورینوی ایتالیا در حالی پایان یافت که کانادا با 24 مدال رکوردهای قبلی اش را در تعداد مدالهای بدست آمده در المپیک زمستانی شکست.

تیم المپیک زمستانی کانادا از نظر تعداد مدال به مقام سوم جهان دست پیدا کرد (که در رده بندی امتیازی در جایگاه پنجم جای گرفت). ایالات متحده آمریکا – با جمعیتی معادل 9 برابر کانادا و تیم المپیکی به اندازه نفرات یک گردان- با تنها یک مدال بیشتر به رتبه دوم جهان رسید.

خانم های ورزشکار تیم کانادا هم امسال بیشترین سهم را در بدست آوردن مدالها داشتند و در بعضی مواد دو مدال را همزمان بدست آوردند ( اسکیت سرعتی 5000 متر) و بعضی نیز تا پنج مدال بدست آوردند (سیندی کلاسن برنده یک طلا، دو نقره و دو برنز!).

برابری واقعی امکانات ورزشی برای خانم ها و آقایان و گرایش کمتر خانم ها به ورزش حرفه ای باعث تمرکز بهتر و بیشتر آنها و پیشی گرفتن از آقایان شد.

نکته قابل توجهی که در این مسابقات اتفاق افتاد خیط شدن شدید تیم اسکیت انفرادی زنان آمریکا با شکست ابرقهرمان اسکیت انفرادی آمریکا – ساشا کوهن- در مقابل ورزشکاری گمنام از ژاپن بود.

ساشا کوهن، که گزارشگران کانال های آمریکایی از موقع مراسم افتتاحیه تا خود زمان مسابقه اسکیت انفرادی مشغول تعریف از توان تخصصی و خارق العاده قهرمان خود بودند و تا توانستند قمپز در کردند و شو دادند، عروس تعریفی از آب درآمد!

برایش محل اسکیت جداگانه ای بدور از بقیه ورزشکاران گرفتند که مثلا حواسش پرت نشود و اجازه هیچ مصاحبه ای را با او به آژانس های خبری ندادند که مثلا تمرکزش بهم نریزد و در تمام مدتی که بقیه داشتند مسابقه می دادند او بدور از پیست مشغول گوش دادن به iPod اش بود که حتی نشنود بلندگو دارد چه می گوید تا مثلا روحیه اش خراب نشود. آن وقت موقع گرم کردن پیش از مسابقه – که نه استرسی در کار است و نه سرعت و یا خستگی ای وجود دارد – دو بار زمین خورد و همین زمین خوردن را هم حین مسابقه تکرار کرد – البته کمی بدتر، یعنی قشنگ ولو شد روی زمین!- و با وجود برتری تکنیکی خوبش بخاطر همین گند مکرری که زد از رسیدن به طلا باز ماند و جای خود را به اسکیت بازی ژاپنی داد که بدون هیچ تشریفات و تبلیغات و شرایط ویژه ای، کاری عالی ارائه داد و نتیجه عالی هم گرفت!

جالب اینکه این تنها مدال ژاپن در کل المپیک زمستانی امسال بود!

کانادا میزبان المپیک زمستانی بعدی – یعنی 2010 – در شهر ونکوور (استان بریتیش کلمبیا) خواهد بود و امید های مدال آور این مجموعه از همین الان دارند روی رسیدن به درجه جهانی تلاش می کنند. برای همه آنها آروزی موفقیت داریم.

ایام خوش

Link to this log     لینک به این نوشته - 1:44 p.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید:

● چند نکته مهاجرتی بی رودربایستی

هر سال بیش از دویست هزار نفر مهاجر در کانادا ورود خود را ثبت می کنند و به جرگه مهاجرین تازه وارد می پیوندند.

از هر ملیتی که باشند و از هر کشوری که آمده باشند :

بعضی واقعا آمده اند تا بمانند و با تمام توان برای جا افتادن و موفق شدن تلاش کنند، بعضی فقط آمده تا کارت اقامت دائم را بگیرند و برگردند. دلیل برگشتن و نماندن شان گستره وسیعی دارد. بعضی پروژه تمام نشده ای دارند که باید تحویل دهند، بعضی صرفا خود را از دردسر درخواست ویزای توریستی برای دیدن فرزندان خود راحت کرده اند، بعضی هنوز در ایران فرزندانی دارند که کار مهاجرتشان درست نشده و نمی شود آنها را به حال خود رها کنند و بعضی دیگر صرفا برای "سرما گرما" اقامت دائم کانادا را جویا هستند.

مدل "سرما گرما" هم برای خودش داستانی متنوع دارد. بعضی می ترسند واقعا مهاجرت کنند. صرفا کارت اقامت دائم را گرفته اند که اگر بقول خودشان "هوا پس شد" بزنند به چاک. بعضی کلا بچه ننه تر از آنی هستند که بتوانند پیش از مرگ والدین روی پای خود به ایستند و تا روزی که پدر و مادر بخت برگشته شان نفس می کشند باید بار مالی و حالی این ننرهای دردانه را با خود بکشند (البته خودکرده را تدبیر نیست!). اطفال سال خورده ای که خودشان همسر و فرزند دارند و موی سفید از همه جای کله شان بیرون زده!

بعضی ها هم مشغول بخور بخور هستند و هیچ اطلاعی از الفبای کار شرافتمندانه ندارند و به همین دلیل قادر نیستند در کانادا به جایی برسند و تا زمانی که کسی از کارشان سردرنیاورده و یا سقف مجموعه بخور بخورشان روی سرشان پایین نیامده دو دستی چسبیده اند به همان توبره و صرفا خانم و بچه ها را فرستاده اند اینور آب تا بچه ها درس کانادایی بخوانند و با پول دزدی جهان سوم خوش بگذرانند. خودشان هم یک جایی داشته باشند که تابستان ها بیایند و هوایی تازه کنند.

نمونه این نوع مهاجران را در میان تمام قومیت های مهاجر می شود دید.

حالا چند نکته دیگر:

از نظر تعداد مهاجر، چینی ها مقام اول، هندی ها مقام دوم، و پاکستانی ها مقام سوم را دارند.

مهاجرانی که از ایالات متحده آمریکا به کانادا مهاجرت می کنند رتبه پنجم و ایرانی ها رتبه هشتم را دارند! یعنی تعداد آمریکایی هایی که از ایالات متحده به کانادا مهاجرت می کنند به مراتب از تعداد مهاجر های ایرانی بیشتر است. این وضع خصوصا از بعد ماجرای یازده سپتامبر و جنگ عراق شدت بیشتری یافته است.

روز خوش

Link to this log     لینک به این نوشته - 11:53 a.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید:

● روزی دشوار برای چینی ها

مهاجرت پدیده جالبی است. یکی از نکات آن سبز شدن سر و کله آدم هایی است که از نظر جسمانی برای بعضی شرایط اقلیمی محیط جدید طراحی نشده اند.

امروز صبح قبل از خروج از خانه تلویزیون خبر داد که باد سرعت 68 کیلومتر در ساعت – و برودت منفی هشت درجه سانتیگراد- دارد و کم کم به سرعت باد افزوده خواهد شد و تا 80 کیلومتر در ساعت خواهد رسید.

خوب ملت سفید پوست که بیدی نیستند که از این باد ها بلرزند زدند بیرون دنبال کار و زندگی شان. این وسط ظاهرا چینی ها – خصوصا خانم های چینی که جثه شان از آقایان ریزه میزه چینی هم کوچکتر است- حساب باد را نکرده بودند و اینطور که امروز دیده می شد باد 68 کیلومتری براحتی به چپ و راست پرتابشان می کرد و به اطراف هلشان می داد!

منظره عجیبی بود. یک گروه آدم دارند راه می روند و باد که زورش فقط به چینی ها می رسد آنها را در پیاده رو به چپ و راست می کشد. انگار داشتند نمایش اجرا می کردند. خودشان هم از اینکه نمی توانند راست و صاف راه بروند و مزاحم راه رفتن بقیه شده بودند معذب بودند!

فکر کنم بهتر است این عده در باد 80 کیلومتری در فضای باز آفتابی نشوند چون ممکن است در نقش بادبادک زنده در آسمان تورنتو به پرواز درآیند و کار دست خودشان و دیگران بدهند.

یادم می آید تو تهران وقتی کسی زیادی رژیم می گرفت و خودش را لاغر می کرد سربسرش می گذاشتیم و به او توصیه می کردیم چند تا آجر توی جیبش بگذارد که یکوقت باد نبردش! فکر کنم پر بیراه نبود!

روز خوش

Link to this log     لینک به این نوشته - 10:04 a.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید:

●

بزرگترین نمایشگاه گلهای ارکیده انتاریو

علاقه مندان به گل و بلبل بدانند که شنبه و یکشنبه این هفته – یعنی یازدهم و دوازدهم فوریه- در پارک معروف Edwards Garden در تقاطع خیابان های Lawrence و Leslie بزرگترین نمایشگاه انواع نژاد های گل ارکیده و نژاد های ترکیبی مشتمل بر 30 هزار گل در محوطه گلخانه های سرپوشیده به معرض بازدید گذاشته خواهند شد.

(برای دوستانی که مایلند با تی تی سی بیایند می توانند در ایستگاه متروی Eglinton سوار اتوبوس های شماره 54 بشوند و در تقاطع مربوطه پیاده شوند. پارک در ضلع جنوب غربی تقاطع واقع شده است)

برای دیدن جزئیات برنامه به این لینک سربزنید

کوپن تخفیف 2 دلاری – برای ورودیه – را می توانید در این لینک پیدا کرده و چاپ کنید.

روزگار خوش

Link to this log     لینک به این نوشته - 2:21 p.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: