● نگاهی به تورنتو ( قسمت اول)

شهری است بسیار بزرگ که از ادغام 7 شهرک نزدیک به هم در نیمه دوم قرن
بیستم تشکیل شده است و امروزه کل این مجوعه را
GTA - Greater Toronto Area
می خوانند. که یک چیزی تو مایه های همان کلمه" بزرگ" در اسم تهران بزرگ
است.ابعاد تورنتو در حدود 90 کیلومتر در 30 کیلومتر است و این شهر کمی
بیش از 3.5 میلیون نفر جمعیت دارد و می توانید حدس بزنید وقتی جمعیتی به این
کمی در مساحتی به این زیادی پخش شده باشند، چه محیط باز و راحتی بوجود
می آید برای زندگی.
در واقع تنها موارد سنگینی نسبی ترافیک که در شهر دیده می شود ( که پیش آن
راه بندان هایی که ما در تهران دیده ایم به جوک می ماند) در مسیرهای ورود به
شهر (صبح ها) و در مسیرهای خروج از شهر (عصرها بعد از پایان ساعت کار)
است و در بقیه ساعات اغلب خیابانها خلوت و آرام هستند. در روزهای آخر هفته
و تعطیلات رسمی نیز ترافیک بسیار سبک و رانندگی بسیار لذت بخش است!

در اینجا بندرت صدای بوق اتومبیل شنیده می شود (شاید اگر خوش شانس باشید
و حسابی بگردید ماهی یکبار یک صدای بوق نوبر کنید) دلیلش در درجه اول
رانندگی خوب غالب مردم و بعدش، باز بودن معابر، نظارت جدی و بدون
گذشت پلیس و آرامش روحی راننده هاست.

تنها حیوانات ولگرد موجود در شهر، کبوتر های چاق و چله و سنجابهای فرز
و بی صدا هستند که وقتی هوا ملایم یا گرم باشد از لانه هایشان بیرون می آیند
و اینور و آن ور به ورجه ورجه مشغولند.آخر شبها وقتی معابر کاملا خلوت و
ساکت می شود، ممکن است موفق بشوید راکن هایی را ببینید که با پشت قوز
کرده و دم حلقه حلقه سفید و مشکی بی سروصدا این طرف و آنطرف میروند
و بدنبال غذا میگردند. در فصل بهار و تابستان چندین نوع پرنده مهاجر کوچک
و بزرگ به شهر می آیند. در سطح خیابانها انواع زاغچه و سینه سرخ و در
پارکها و دریاچه ها (راستی می دانید تنها در انتاریو – استانی که تورنتو در
آن قرار دارد – بیش از 250000 تا دریاچه وجود دارد؟!) چند نوع غاز و اردک
و مرغ ماهی خوار و حتی قوی سفید دیده می شوند. این موجودات بواسطه
رفتار محبت آمیز مردم، از انسانها نمی ترسند و غالب آنها از گرفتن غذا از شما
خیلی هم استقبال می کنند. کافیست مقداری نان همبرگری یا هات داگ با خود
به یک پارک ببرید و خرده خرده شروع کنید به غذا دادن به پرنده هایی که با
کنجکاوی برای ورانداز کردن شما آمده اند. خواهید دید که در کمتر از 5 دقیقه
دورتان پر می شود از پرنده هایی که در ربودن خرده های نان از همدیگر
با هم رقابت می کنند. توصیه می کنم حتما امتحان کنید، چون خیلی باحال است!

در محله هایی که مردم از وضع مالی متوسط و بالاتر برخورداند، بسیاری سگ
نگه می دارند. این سگها دهها نژاد مختلف هستند و از سایز جیبی تا سایز
سواری(!) در آنها دیده می شود. وجه مشترک همه آنها صورت آرام و خوشحال
آنهاست که هیچ شباهتی به سگها در ایران ندارند که از شدت عصبیت می خواهند
هر که را که می بینند پاره پاره کنند!

خیابانها و کوچه ها در این شهر کاملا عریض هستند (بجز بعضی معابر قدیمی
شهر که اولا تعدادشان کم است و ثانیا در مقایسه با خیاباهای خفه و تنگ اروپا
خیلی هم پهن هستند!) و در هنگام ساختن شهر دقت داشته اند تا فضای سبز طبیعی
و جنگلها را در حد امکان تخریب نکنند و به همین دلیل هم شهر بسیار سبز است
(بسیار شبیه منطقه حیران در استان اردبیل که آخرین مسافرتی بود که قبل از
آمدن به کانادا در ایران داشتم). شهر دهها پارک بزرگ و صدها پارک کوچک
دارد و چمن سبز و روحنواز و گل کاری های هنرمندانه به زیبایی آن می افزاید.

در قسمتهای بعدی توضیحات بیشتری راجع به تورنتو خواهم داد.





Link to this log     لینک به این نوشته - 11:49 a.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: