● اندر احوال تنوع نژادی تورنتو
کانادا، و خصوصا شهر تورنتو که اکثریت مهاجران تازه وارد
به آنجا وارد می شوند و معمولا اولین جایی است که در آن به
دنبال کار می گردند، از بالاترین تنوع فرهنگی و نژادی برخوردار
است.
راستش برای ما ایرانی ها که اینقدر در ایران سیاهپوست و زردپوست
و هندی و پاکستانی و آفریقایی یک جا ندیده ایم، در روزهای اول کف
آورست و گاهی آدم از این همه رنگارنگی مردم احساس سردرگمی
می کند. این قضیه معمولا ظرف چند هفته جایش را به عادت به
تنوع می دهد – البته اگر طرف خودش باگی با بقیه رنگها نداشته
باشد – و کار برعکس می شود یعنی وقتی بعدا بروید یکسری به فامیل
در ایران بزنید، از اینکه همه همرنگ و شبیه هم هستند جا می خورید و
یکی دوروزی گیج می زنید. مسؤلان شهر تورنتو مدعی هستند که این
شهر بدلیل پذیرایی از طیف وسیعی از فرهنگها، بیش از 40 نوع
رستوران با غذاهای سنتی ملل ساکن در کانادا دارد . البته ما هرچه
شمردیم، رستوران ایرانی و هندی و چینی و ژاپنی و تایلندی و
پاکستانی و ایتالیایی و آلمانی و مکزیکی و یونانی و ترکی و انگلیسی
و فرانسوی و آمریکایی و قبرسی – نسخه دوم همان یونانی- و جاماییکایی
و آرژانتینی و برزیلی و ایرلندی و ... نتوانستیم برسانیمش به چهل تا ولی
همین ها را که گفتم اگر هر هفته به یکیشان سربزنید، لااقل شش ماه
سرتان گرم است.

نکته خوب : اینجا همه مهاجر هستند و یا خودشان دیروز از هواپیما
پیاده شده اند یا بابابزرگ جانشان با مکافات خودش را با کشتی و الاغ
و قطار در صد سال گذشته رسانده اینجا و زبان کسی سر کس دیگری
دراز نیست – بر خلاف اروپا که به طرز ناجوری دراز هست- و دولت
هم بیخش را حسابی سفت گرفته و از این جور شوخی ها سرش نمیشود.
تازه مهاجرها غالبا بخاطر ترس از غریب افتادن در محیط تازه و برای
نزدیک بودن به مراکز فروش مواد غذایی سنتی مورد عادتشان و از همه
مهمتر بواسطه ضعف در تکلم انگلیسی خود یا بقیه افراد خانواده شان در
محله هایی که خاص قومیت خودشان است جمع می شوند. مثلا پاکستانی
ها علاقه زیادی به محله میپل (در چند کیلومتری شمال تورنتو)
Maple
دارند و آنقدر آنجا خانه خریده اند و مغازه باز کرده اند که از طرف
شهرداری برای کوچه هایشان هم اسامی پاکستانی گذاشته اند! این محله
دربرگیرنده مسجد ویژه ایشان هم هست. چینی های تازه وارد – آنهایی
که از خود سرزمین اصلی چین آمده اند – و نه آنهایی که از هنگ کنگ
قبل از تحویل آن از طرف انگلیس به چین زدند بیرون و مال و ثروتشان
را آورده اند – در منطقه اسکاربارو (شرق و جنوب شرقی تورنتو)
Scarborough
ساکن هستند. سیاهپوستان زیادی – که ما اینجا فهمیدیم خودشان چندین
نژاد مختلف هستند – در اطراف تقاطع خیابانهای جین و فینچ مقیم اند
و ایرانی ها هم در حوالی تقاطع خیابانهای دان میلز و شپرد – اطراف
مرکز خریدی زندگی می کنند بنام
Fairview Mall
که بخاطر تعداد قابل توجه ایرانی هایی که توی آن دیده میشوند به شوخی
فریدون مال هم گفته می شود. البته ایرانی ها در بقیه نقاط شهر
هم ساکن هستند و غالبا در نقاط خوب شهر مستقر شده اند.

مغازه ها و دفاتر حسابداری و خدمات ایرانی – یا در اصطلاح
بیزنس ایرانی ها بیشتر در دو طرف خیابان یانگ، از تقاطع
خیابان امپرس (قابل دسترسی از ایستگاه متروی نورث یورک)
Empress Ave.
تا یک کیلومتر بالاتر از خیابان استیلز قرار دارد و اگر هوس
غذای ایرانی کردید (پلوخورش و آش و کباب و ماست و موسیر
و نان بربری و سنگک و ...) یا مایل بودید مواد اولیه اش را بخرید
و خودتان دست بکار شوید، باید به آنجا سری بزنید.

ایرانی ها یکی از موفقترین گروههای اجتماعی کانادا هستند و اکثریت
آنها طی کمتر از پنج سال صاحب خانه و ماشین خوب در محله های
خوب می شوند و چه کار شرکتی داشته باشند، چه کار آزاد، در حرفه
خود موفق و پیشتاز هستند.

یادتان باشد حتی کسانی که در ظاهر آنطور که دلشان می خواسته در
شش ماه اول ورودشان سریع به موفقیت و کار ایده آلشان نرسیده اند اگر
تا حداکثر دوسال تاب بیاورند و به تلاش خستگی ناپذیر ادامه دهند، مثل
بقیه هموطنانشان موفق می شوند.

توکل به خدا.







Link to this log     لینک به این نوشته - 12:51 p.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: