● اندر احوال لوازم واجب برای آوردن به کانادا:

آقا جان اولین و واجب ترین وسیله که ما تمام کانادا را دنبالش گشتیم و حتی مشابه
اون رو هم پیدا نکردیم چیزی نبود جز : گوشکوب!!!

باور کنین چاخان نمی کنم،
وقتی بعد از مدتها از سر هوس یک روز تعطیل اقدام به راه اندازی یک آبگوشت
پارتی اساس کردین و موقع عملیات گوشکوبیده تازه دوزاریتون افتاد که ای دی
غافل حالا ما این همه ملات رو با چی بکوبیمش، یاد این حرف بنده می افتین! و
اگه مجبور شدین با ته لیوان و گلدون کریستال و غیره – که انصافا خیلی هم بد
دست و بد قلق هستن - مشغول بشین به گند زدن به کل آبگوشت دیگه از چشم ما
نبینید!

پس اگه دارین چمدون می بندین، زود، تند، سریع، گوشکوب رو بیاندازین توی
وسایلتون تا جاش نگذارین!

از عنصر مهم گوشکوب که بگذریم بقیه این چیز ها رو در حد امکان بیارین:

یک – لباس راحت برای توی خانه و همینطور خواب. لباس رسمی برای
مصاحبه های کاری ( آقایون لااقل دو دست کت شلوار در رنگهای سرمه ای
و دودی با پیراهن سفید و کراوات منطبق – منظور : غیر اجق وجق!، خانم ها
پیراهن سفید و دامن یا شلوار رسمی سرمه ای یا دودی لااقل دو دست.

اگه اول گرما میاین اینجا، کاپشن و پالتوی زیادی با خودتون نیارین چون اولا
تو حراجی ها بهترش رو می خرین، دوما کاپشن ایرانی و ترکیه ای بدرد عمه
جان آدم می خوره و اولین سوز زمستان حسابی گوشی را میده دستتون!

کفش رسمی برای مصاحبه – مشکی – ضمنا کفش ورزشی و پوتین زمستونی
رو هم بیارین ( دمپایی یادتون نره )، جوراب رسمی برای مصاحبه و جوراب
ضخیم برای زمستان.

ملحفه و پتو و بالش و روبالشی. حوله دست و رو و حوله حمام. مایو. کلاه لبه دار
و عینک آفتابی.

راستی کیف شیک برای مصاحبه و کمربند چرمی مرتب برای آقایون یادتون نره!

دو – یک سری چهار نفره بشقاب و قاشق و چنگال و کارد – یا نشکن بیارین
یا خوب بپیچین که اینجا خورده هاش رو تحویلتون ندن! یک قابلمه کوچک ویک
قابلمه بزرگ. یک چاقوی آشپزی و یک تخته کوچک. کفگیر و ملاقه. چند تا
ظرف پلاستیکی برای نگهداری اضافه غذا در یخچال. لیوان و پارچ. دیس پلو
و کاسه خوراک یا خورش. کاسه های کوچک. نمکدان و فلفل دان. سماق برای
عشاق چلوکباب. ادویه شامل زردچوبه و زعفران و فلفل و پودر سیر و پیاز و
هر جور ادویه دیگه ای که دوست دارین – ولی خوب بپیچین که همه زندگیتون
نشه ادویه!

سه – اگه منبع تغذیه کامپیوترتون دو ولتاژه است – یعنی هم 220 ولت ایران رو
قبول می کنه هم 110 ولت کانادا رو – کیس اش رو بپیچین تو پتو ها و بگذارین
وسط چمدون. اگه هم دو ولتاژه نیست برین با هفت هشت هزار تومن منبعش رو
عوض کنین تا اینجا مجبور نشین بدو ورود 1000 دلار پول بدین. کی برد و ماوس
و وب کم رو هم بیارین و مونیتورتون رو هم همونجا بفروشین و پولش را بیارین.
یادتون نره اینجا برقش 110 ولته پس بیخودی بارتون رو با آوردن وسایل برقی
220 ولت که بعدا باید براشون ترانس بخرین سنگین نکنین.

می دونم که دلتون می سوزه از اینکه بگذارینشون ایران یا به نصف قیمت بفروشین
ولی یادتون باشه که اینجا انشاء الله زود زود بهترش رو می خرین اون هم قسطی پس
دل رو بزنین به دریا.

چهار- لوازم تحریر و دفترچه یادداشت و تقویم شمسی میلادی. چند تا نسخه مرتب
از بهترین رزومه ای که تا حالا تایپ و پرینت کردین – اینجا مجبور میشین بیش از
ده بار تغییرش بدین و دوباره چاپش کنین، ولی نگران نباشین چون با 100 دلار میشه
یک پرینتر مناسب خرید و با 200 دلار هم میشه یک مونیتور خوب گرفت و دستگاه
رو سریع راه انداخت. یادتون باشه که در کانادا مهم ترین راه کاریابی از طریق سایت
های مخصوص این کاره و دستگاه و ارتباط اینترنت بسیار لازمتون خواهد بود.

پنج – اصل و ترجمه مدارک تحصیلی، سند ازدواج، شناسنامه ها و هر چیزی که
تو پروسه مهاجرت ازتون خواستند. البته اینجا دارالترجمه های فارسی به انگلیسی
هستند و کارشان هم خوب است ولی در ایران ارزونتر تموم میشه.

شش – دارو سرماخوردگی و هر جور دارویی که تو خونه مصرف داشتین. اینجا
داروها فوق العاده عالی هستند و بسیار موثر ولی قیمتشون هم تقریبا ده برابر ایران
پس برای مدتی که بدنبال کار می گردین دارو بیارین.

خوب دیگه بقیه اش رو بعدا براتون می نویسم.

موفق باشین ...







Link to this log     لینک به این نوشته - 8:21 p.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: