● پیک نیک وبلاگ نویسان تورنتو:

امروز، جای شما خیلی خیلی سبز، به اتفاق چند دوست وبلاگ نویس
مستقر در تورنتو، برای یک پیک نیک و باربکیو به حاشیه دریاچه
ویلکاکس رفتیم.

هوا هم یاری کرد و بدون بارون و باد به خوشی و شادی چند ساعتی
رو به روبراه کردن برنامه کباب و بعدش خوردنشون و گپ و آشنایی
بیشتر گذروندیم و من هم طبق معمول از محیط اطراف براتون چند تا
عکس گرفتم که بعدا براتون به گالری اضافشون می کنم تا ببینینشون.

از دوست خوبمان که وبلاگ فراز را می نگارند و از تمامی دوستان
خوبی که ما رو به جمع مهربون و صمیمی شون پذیرفتند بی نهایت
سپاس گذاریم و امیدواریم سالها این ارتباط رو داشته باشیم.

ضمنا با دیدن یک گروه کره ای که برای پیک نیک آمده بودند و همسایه
ما شده بودند و دیدن زرنگ بازی های کوپنی اونها برای کش رفتن نیمکت
و گرفتن جای بهتر برای منقل و ... چند تا درس جامعه شناسی هم یادگرفتیم:

یک – ما ایرانی ها خیلی خیلی خیلی آدم و ازون مهمتر آدم های باادبی هستیم!

دو – یا ما ایرانی ها معدمون کوچیکه و کاربوراتورمون حسابی تنظیمه یا
اونها پنجاه درصد هیکلشون معده است و کاربوراتورشون رو بدجوری بهشون
انداختند! چون در طول مدتی که ما اونجا بودیم و منقلها رو راه انداختیم و غذا
رو آماده کردیم و خوردیم و ظرفها رو جمع کردیم و چای روبراه کردیم و گپ
زدیم و گردش رفتیم و برگشتیم و .... اونها داشتند همش می خوردند!!!!

اگه کسی الان تو ایران ادعای پرخور بودن داره بهش بگین یکوقت با اینها کل
نیاندازه که ممکنه آخر مسابقه خودش رو جای دسر بخورند!

ما که شاهد اتمام خوراکشون نبودیم چون تا وقتی که ما جمع کردیم و راه افتادیم
هنوز عملیات ادامه داشت. نوش جونشون، بالاخره این اضافه تولید مواد غذایی
کانادا باید یکجایی مصرف بشه دیگه!

خدایا مارو براه راست هدایت کن...




Link to this log     لینک به این نوشته - 10:30 p.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: