● نگاه به زندگی از زاویه ای دلپذیر

اگر مهاجر هستید یا نه، اگر به کانادا خواهید آمد یا نه، در هر حال و صورت زندگی ای دارید
و زندگیتان را دوست دارید و برای زندگی اهدافی دارید و برای اهدافتان برنامه هایی.

بعنوان یک بحث موازی جدید بیایید نگاهی داشته باشیم به دیدگاهی که زندگی میلیون ها نفر را
در طی هزاران سال دگرگون کرده و موجب موفقیت و توانگری و شادمانی ایشان شده. دیدگاهی
که بزبان و روشی ساده، پرسشهای پیچیده زیادی را پاسخ داده و گره های بسیاری را گشوده است.

ذکر چند نکته حاشیه ای در آغاز این بحث لازم بنظر میرسد: اجرای این راهکارها، میزان پیشرفت
در ادراک و یا بکارگیری آنها، و از همه مهمتر میزان باور یا پذیرش آنها کاملا به انتخاب و سلیقه
و علاقه شما موکول میشود. با توجه به ماهیت وبلاگ، پرداختن به توضیحات بیشتر از آنچه که در
اینجا مطرح خواهد شد، در حد امکانات این رسانه نخواهد بود و مطالعه و تحقیق بیشتر در صورت
علاقه شخصی، قابل توصیه خواهد بود. هر بخش با مقداری مقدمه چینی و توضیح آغاز شده و بعد
با تمرین و راهکاری عملی به بخش بعدی ملحق میگردد.

راهکارهای معنوی موفقیت

راهکار اول – اصل توانایی مطلق

منشاء همه آفرینش، آگاهی مطلق است... توانایی مطلقی که جویای تجلی از نامتجلی است و هرگاه
باورکنیم که ضمیر ما یکی از این توانایی های مطلق است، به قدرتی می پیوندیم که همه چیز این
عالم را متجلی میسازد.

نخستین راهکار موفقیت، اصل توانایی مطلق است. این اصل بر این واقعیت مبتنی است که ما – در
ذات خویش- آگاهی مطلق هستیم. آگاهی مطلق، مولد توانایی مطلق، و در برگیرنده تمامی امکانات
و خلاقیت های نا محدود است. آگاهی مطلق، شیرازه معنوی ماست. بیکرانگی و نامحدود بودن مولد
شادمانی مطلق است. از دیگر خصوصیات آگاهی میتوان به دانش مطلق، سکوت و آرامش بی پایان،
توازن و تعادل بی نقص و شکست ناپذیری اشاره کرد.
و این بنیاد طبیعت ماست. طبیعت ما برمبنای توانایی مطلق شکل گرفته است. کشف طبیعت بنیادی
ما و دریافت اینکه براستی که هستیم، توانایی برآورده ساختن هر رویایی که داریم را به ارمغان
می آورد. زیرا که ما قدرت و امکان جاودان هستیم و آن قدرت بی مانند ازلی و ابدی است.
اصل توانایی مطلق را میتوان اصل یکپارچگی نیز نامید زیرا در گستره نامحدود زندگی، حضوری
یگانه وجود دارد که همه چیز– از جمله ما- را دربرگرفته است و بین ما و این نیرو هیچ فاصله ای
وجود ندارد. حوزه توانایی مطلق ضمیر ماست و هر قدر نسبت به طبیعت واقعی خود آگاه تر باشیم و
آنرا بهتر تجربه کنیم، به حوزه توانایی مطلق دسترسی بهتری خواهیم داشت.
تجربه ضمیر – یا بازگشت به خود- به این معناست که نقطه رجوع ما باید روح و جان ما باشد، نه
موضوعات بیرونی مورد تجربه ما. رجوع به موضوعات مانعی است بر سر راه رجوع به خود.
در رجوع به موضوعات، دایما تحت تاثیر موضوعات بیرون از ضمیرمان – یعنی اوضاع و شرایط
و موقعیتها و افراد و اشیاء- قرار میگیریم.
در رجوع به موضوعات، همیشه به دنبال دریافت تایید از دیگرانیم. پندار و کردارمان همیشه در
انتظار پاسخ دیگران است. از این رو، مبتنی بر ترس و تنش روحی است. نیز به هنگام رجوع به
موضوعات، شدیدا احساس نیاز به کنترل امور و قدرت بیرونی داریم. نیاز به دریافت تایید و نیاز
به در اختیار گرفتن امور و احساس نیاز به قدرت بیرونی، تماما نیازهای مبتنی بر ترسند. این نوع
قدرت، قدرت توانایی مطلق یا قدرت ضمیر یا قدرت واقعی نیستند. وقتی قدرت ضمیر را احساس
میکنیم، ترس غایب است. عطش برای تسلط، یا تکاپو برای کسب تایید و یا قدرت بیرونی وجود
ندارد، بلکه تسلط و قدرت عظیم از درون می جوشد و کاینات شما را بر محور تطبیق می چرخاند.

در رجوع به موضوعات، نقطه رجوع درونی تان (من) شماست. حال آنکه (من) آن کس که به
راستی هستید نیست!

(من) تصویری است که از خود دارید – مثل یک نقاب اجتماعی- و نقشی است که بازی میکنید.
نقاب اجتماعی شما از راه کسب تایید امرار معاش میکند. دایما در تلاش است تا اختیار امور را
در دست بگیرد، و چون در ترس زندگی میکند، از راه قدرت بقاء می یابد. ضمیر راستین شما،
که روح و جان شماست، کاملا از این چیزها رهاست. در برابر انتقاد ایمن و در برابر هر آزمون
بی باک است و خود را کمتر از هیچکس فرض نمیکند و با این حال فروتن است و خود را
برتر از هیچکس نیز احساس نمی کند، زیرا که درمی یابد همه همان ضمیر و همان روح و جانند
در جامه هایی متفاوت.
قدرت مبتنی بر (من) تا مدتی دوام می یابد که موضوع رجوع وجود داشته باشد. مثلا اگر شخص
صاحب عنوان یا موقعیتی ویژه باشد، قدرتی که از آن کام می جوید به آن عنوان یا موقعیت ویژه
وابسته است و اگر نقطه رجوع به این عامل بیرونی تمرکز یافته باشد، با از بین رفتن این
موقعیت، قدرت بوجود آمده هم به مخاطره میافتند و برای بقای خود به تکاپو خواهد افتاد و میتواند
شخص را بدنبال خود به مسیرهای خطرناکی بکشاند.
حال آنکه قدرت مبتنی به ضمیر پایدارست زیرا مبتنی بر وقوف به ضمیر است و بواسطه ویژگی
های متعالی خود، مانند میدان جاذبه ای عظیم، مردم و اوضاع و شرایط و امکاناتی را که از
آرزوهایتان پشتیبانی می کنند بسوی خود جذب میکند. سرچشمه این نیرو همان بنیانگزار کاینات
است که اکنون آموخته اید مطابق با قوانین زیربنایی او حرکت کنید و از انرژی نامحدود مثبت موجود
در آفرینش بهره ببرید.

در قسمت بعد روش عملی بکارگیری قانون اول را بررسی خواهیم کرد.

پیروز باشید...




Link to this log     لینک به این نوشته - 11:40 a.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: