● ادامه ماجرای بانک و بانک بازی

باور کنید من برای هر خط از نوشته هایم دلیل دارم پس به توصیه های من عمل کنید. اصولا آدم عاقل نباید برای خدمات بانکی زیر بار پرداخت کارمزد برود. کافیست 1500$ تا 2000$ در حسابتان همیشه داشته باشید تا برای 15 الی 20 تا ترنزکشن پول ندهید. شرایط را از بانکتان بپرسید چون برای هر مدل آن اسم دارند و حساب و کتابش فرق می کند.
رویال بنک از اینجور تخفیف ها ندارد پس باید بروید سراغ بانکهای دیگر: بانک تی دی دومین بانک بزرگ کاناداست و به اندازه بقالی های تهران شعبه دارد و سر هر تقاطع یکی از شعبه های آنها را می بینید. اسکوشا بنک از نظر تعداد شعبه رتبه سوم را دارد. تعدد شعب با توجه به یکپارچه بودن سیستم بانکی خیلی مهم است. این را بعد از مدتی زندگی در اینجا متوجه خواهید شد.
ضمنا چون تورم در کانادا بسیار پایین است - در حد 2.5 درصد- و این عدد در نرخ بهره بانکی تاثیر گذارست، به حساب شما هم بهره ناچیزی تعلق می گیرد. مثلا برای ده هزار دلاری که در حساب مهاجرت دارید ماهانه 30 الی 50 سنت بهره می دهند.
اگر سپرده ثابت کنید بدون حق برداشت تا سه سال به بهره 3 درصدی می رسید و سالانه به هر هزار دلارتان نزدیک به 30 دلار بهره می دهند که 8 دلارش می شود مالیات. خلاصه اینکه در آمریکای نمی توانید پول بخوابانید توی حساب و با بهره اش زندگی کنید. در واقع در ایران هم بانکها زیر نرخ تورم بهره می دهند و اگر لااقل پنجاه درصد بهره پولتان را دوباره به همان حساب باز نگردانید تا بهره مرکب بگیرید ارزش پولتان روزبروز کمتر می شود.
سیستم مالی اینجا طوری طراحی شده تا مردم را وادار به کار کردن و تولید و سرمایه گذاری کند و مانع از تجمع پول در حساب ها، افزایش نقدینگی و بروز تورم بیشتر شود. در مورد اینکه باید با پولتان چکار کنید بعدا باید توصیه هایی آماده کنم ولی فعلا در بند بهره بانکی نباشید چون اگر دو میلیون دلار را بگذارید بانک سالی 60 هزار دلار بهره می گیرید که بیست هزار دلارش می شود مالیات. در حالیکه اگر همین دو میلیون دلار را یک شعبه مک دانلد (از نوع درایو این – که با ماشین می روند تویش و خرید می کنند) بزنید سالانه سیصد هزار دلار خالص می گذارید توی حسابتان. در واقع سیستم شما را وادار کرده است تا خدمات عرضه کنید، هفت هشت نفر را استخدام کنید، به بازار تولید فراورده های پروتینی و کشاورزی نان برسانید و برای صنایع بسته بندی و تبلیغات هم کار ایجاد کنید. هم خودتان بیشتر بدست بیاورید و هم طبق اصل اقتصادی انتشار سرمایه، دهها موقعیت سود آور برای بقیه مردم درست کنید.

توصیه می کنم حساب رویال بنک را بشکل کارمزدی کنید تا به ازای هر ترنزکشن از آن کارمزد بردارند و بگذارید کمی پول در آن بماند - در حد صد یا دویست دلار- تا سابقه بانکی تان با آن بانک حفظ شود. حتی خوب خواهد بود که در هر سه بانک اسکوشا بنک و تی دی و رویال بنک حساب داشته باشید و کمی پول در حساب های فرعی بگذارید باشد و کارت بانکی هر سه را داشته باشید تا اگر زمانی به پول نقد نیاز داشتید از دستگاه خودکار هر کدام که دم دست بود براحتی پول بگیرید. در واقع با کارت بانکی هر بانکی از دستگاه بانکهای دیگر هم می توانید پول بگیرید ولی برای هر مورد 1.5 دلار کارمزد می گیرند که هزینه بیخودی است. ضمنا از دستگاههای خودکار غیر بانکی پول نگیرید چون کارمزدشات 2.5 دلار است و پولتان را دور ریخته اید.

ضمنا برای گرفتن کارت اعتباری در ابتدای کار که به کانادا آمده اید می توانید به یکی از شعب بانک تی دی بروید و بگویید که مایل هستید کارت ویزای گرین هزار دلاری بگیرید و حاضرید یک حساب دو هزار دلاری سپرده ثابت سه ساله هم (جی آی سی) – بدون حق برداشت تا آخر مدت قرارداد- باز کنید که به کارت وصل باشد (در حکم تضمین باشد که بد حسابی نخواهید کرد) و از ایشان بخواهید اول بررسی کنند ببینند پیشنهاد شما مقبول بانک واقع می شود و اگر شد آن وقت از کمپانی کارت ویزا برایتان اقدام کنند. چون اگر درخواست شما رد شود تا 6 ماه بعد دیگر نمی توانید برای این نوع کارت تقاضا بدهید. گرفتن کارت اعتباری، ولو با منت کشی و دادن باج به بانک به طریق گفته شده، ارزشش را دارد چون هر چه زودتر شروع کنید به ساختن تاریخچه اعتبارتان در کانادا برایتان بهتر خواهد بود و بعدا برای خرید اتومبیل و منزل – یعنی درخواست برای وام لازم جهت این کارها- کارتان سریعتر و راحت تر راه می افتد. یادتان باشد از دید کردیت کمپانی شما از روزی که می آیید کانادا در بازار پول به دنیا آمده اید و اگر در ایران دسته چک پهن دویست بزرگی داشته اید و بانک جلوی شما تعظیم می کرده، اینجا با داشتن دویست هزار دلار در حسابتان شما را برای خرید قسطی یک دوچرخه هم تایید نمی کنند. چون سابقه مالی در کانادا ندارید و مجبور می شود یا قیم مالی واسطه کنید – کسی که سابقه مالی دارد زیر بار تضمین شما برود- یا اینکه نقد بخرید.
بعد از شش ماه شرکت کارت اعتباری به سابقه شما نگاه خواهد کرد و اگر خوش حساب بوده باشید – یعنی تمام صورتحساب های خود را بموقع پرداخت کرده باشید- و از کارت هم استفاده کرده باشید، آنوقت ممکن است اعتبار شما را زیادتر کنند و یا اینکه قبول کنند که تضمین را از سر کارتتان بردارند – البته پول در حساب سپرده تا آخر سه سال گیر افتاده است- کارت های اعتباری مستر کارد معمولا آسانگیر تر هستند و بعد از چند ماه که در کانادا به کار مشغول بودید به آسانی شما را تایید می کنند و برایتان کارت صادر می کنند.
ضمنا بدانید که کارت اعتباری زیادی هم خوب نیست و داشتن چندین کارت با مجموع اعتبار بالا در موقع گرفتن وام می تواند اذیتتان کند. چون به این معناست که شما قادر هستید وسط پرداخت وام کلی بدهی دیگر هم بالا بیاورید و شاید نتوانید قسط وامتان را بدهید و برای وام دهنده دردسر درست کنید. پس یادتان باشد مجموع اعتبار روی کارت های اعتباری تان از 10 درصد درآمد سالانه خانواده بالاتر نرود. یادتان باشد هر وقت خواستید می توانید کارت های اضافه را کنسل کنید یا بخواهید که اعتبار کارت ها را کمتر کنند تا از دید وام دهنده ها پتانسیل شما برای بدهکار شدن کمتر شود و قابلیت اعتماد بیشتری پیدا کنید.

یادتان باشد که کارت های ویزا و مستر کاردی را بگیرید که هزینه کارمزد سالانه نداشته باشند. ضمنا کارت های مسترکاردی که از طرف شرکت های "کندین تایر" و نیز "پرزیدنت چویس" صادر می شوند، یک درصد از مبلغ خرید هایتان را به شما به شکل تخفیف در خرید های بعدی باز می گردانند که می تواند سالانه مبلغ قابل توجهی بشود.

موفق باشید.



Link to this log     لینک به این نوشته - 12:05 p.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: