● ورود مهاجری جدید – قسمت اول

دوستی قدیمی و عزیز هفته گذشته وارد کانادا شد و بعد از مدتها انتظار به جمع مقیمان دائم پیوست. ضمن آرزوی موفقیت برای این دوست خوب، تصمیم گرفتیم مراحل مختلفی که در آخرین مرحله از دوران انتظارش در ایران داشته تا کارهای مرتبط با مهاجرت و اقامت و جا افتادن در کانادا انجام داده و خواهد داد را به تدریج برای شما بنویسیم. چون این اطلاعات کاملا جدید و بروز خواهند بود طبعا می توانند راهگشای دوستان دیگری نیز که بتازگی وارد شده اند و یا در هفته های آخر قبل از حرکت هستند باشد.

باز کردن حساب
سوای باز کردن حساب از طریق وکیل که می تواند تا 400$ روی دست شما خرج بگذارد و کلی علافی داشته باشد و این نکته که حساب را هم در هر شعبه ای که دلشان خواست باز می کنند – ولواینکه بعدا برای فعال کردن حسابتان مجبور شوید یک نصف روز مترو و اتوبوس سواری کنید تا برسید به محل شعبه ، اگر دوستی قابل اعتماد دارید از او بخواهید که با مراجعه به شعبه بانکی که بیشتر کارهای بانکی حضوری اش را با آنها انجام می دهد، موضوع را در میان بگذارد شاید بتواند مجانا و در اسرع وقت اینکار را برایتان انجام دهد. مامور بانک به ایشان خواهد گفت که کپی پاسپورت – صفحه اول – را ممهور به مهر تایید سفارت کانادا در تهران کند و گواهی عکس دار دیگری نیز را تایید رسمی کند – می توانید گواهینامه بین المللی بگیرید و نامه به انگلیسی مبنی بر تایید آن از سازمان مربوطه بگیرید و نیز شناسنامه خود را ترجمه و تایید کنید و فتوکپی اصل آن را نیز بدهید به ترجمه پرچ کنند.

بانک باید بتواند با این مدارک حسابی بنام شما باز کند. این حساب قفل خواهد بود و تنها می شود در آن پول ریخت و هیچکس – حتی خودتان – تا پیش از فعال شدن آن با حضور فیزیکی شما ( به همراه مدارک شناسایی ) در شعبه و امضاء فرم های مربوطه، نخواهد توانست هیچگونه عملیات بانکی دیگر برایتان انجام دهد. این موضوع را می توانید خودتان بعدا با تماس تلفنی با شعبه چک کنید.
دوست شما در صورت آشنا بودن با ماموران بانک خواهد توانست هر وقت پول به حسابتان حواله کردید برایتان از شعبه یک پرینت از وضعیت موجودی حساب بگیرد و اسکن کند و با ایمیل بفرستد. نامه مخصوص سفارت را می تواند با صرف 10$ درخواست کند که به آدرسی که با آن برایتان حساب باز کرده – یعنی فعلا آدرس خودش - فرستاده خواهد شد و وی خواهد توانست آنرا برای شما بفرستد تا به سفارت بدهید. یک کپی از این نامه را همراه خود داشته باشید.


پیدا کردن محل اقامت
مهمترین کار بعد از ورود به کانادا و خروج از فرودگاه، پیدا کردن جایی است برای اقامت. دوست شما می تواند با مراجعه به چندین مجله قد و نیم قد فارسی زبان آگهی های اجاره ای را که ایرانی ها هر هفته به این نشریات می دهند گردآوری کند و با شما در میان بگذارد. به این ترتیب ممکن است بتوانید قبل از ورود به کانادا جای مناسبی بیابید و رزرو کنید تا در بدو ورود به محل خودتان بروید و آدرس خودتان را داشته باشید.

بعد از اینکه دوست شما این آگهی ها را جمع کرد باید به تک تک آنها زنگ بزند و موارد مهم مختلفی را با آنها چک کند:

محل دقیق؟ میزان اجاره؟ آیا نیازمند پرداخت اجاره ماه اول و ماه آخر در ابتدای قرارداد هستند؟ از چه زمانی محل آماده است؟ آیا موقت کرایه می دهند (مثلا سه ماهه)؟ (این پرسش برای کسانی است که ممکن است دنبال گرفتن پذیرش از دانشگاههایی خارج از تورنتو باشند و مطمئن نباشند که سه ماه دیگر کجا خواهند بود.)

چه امکاناتی در کرایه منظور شده اند: هایدرو (آب و برق)؟ تلفن (مشترک یا مستقل)؟ اینترنت (از طریق تلفن یا کیبل)؟ پارکینگ ؟ امکانات ساختمان (استخر، اتاق ورزش، ...)؟ لاندری ؟ آیا اثاثیه در محل وجود دارد (مثلا تختخواب یا میز تحریر یا تلویزیون و ...)؟ سرویس آَشپزخانه (یخچال، اجاق، مایکرویو ...)؟

چه موقع می شود برای بازدید محل رفت؟ با چه شماره تلفنی باید هماهنگ کرد؟ نام صاحب خانه؟ آدرس دقیق محل (برای پیدا کردنش روی mapquest و بررسی فاصله اش از TTC و مراکز خرید و امکانات شهری).

بیشتر آنها حاضرند راهی برای رزرو کردن محل پیش پای دوست شما بگذارند. بعضی مایلند با دوست شما قرار اجاره را امضاء کنند، بعضی دیگر کرایه چند ماه را درخواست می کنند و بعضی دیگر با شرایط آسانتری با ایشان راه خواهند آمد. بستگی به زمان و وضعیت بازار اجاره و شانس شما دارد!)


در فرودگاه پیرسون
اگر دوست شما قرار است دنبال شما بیاید می تواند از طریق مراجعه به سایت فرودگاه پیرسون و چک کردن اطلاعات پرواز شما از طریق این لینک زمان تقریبا دقیق ورود شما را به فرودگاه پیدا کند.

شما قاعدتا حدود 40 دقیقه یا بیشتر – بسته به شلوغی ترمینال در زمان ورود و نیز تعداد مهاجرهای دیگری که کمی پیش از شما رسیده اند- زمان لازم خواهید داشت تا کارهایتان را انجام دهید و از در سالن ترانزیت خارج شده به سالن استقبال کنندگان وارد شوید.

بعد از خروج از هواپیما از دالان ها و مسیر های متعددی عبور می کنید ( نگران نباشید خیلی سر راست است و همه هم دارند همان مسیر را می روند) و وارد سالن بزرگی می شوید که در یک سمت آن چندین باجه کنترل ورود مسافران قرار دارد و در مقابل هر یک صفی از مردم به همراه بار دستی شان کشیده شده است. تعداد افراد صف به شانس شما بستگی دارد. با نزدیک شدن نوبتتان پاسپورت و کاغذ های مرتبط با ویزای اقامت دائم را آماده کنید تا به مامور کنترل بدهید. به او بگویید که مهاجر جدید هستید و می خواهید لندد بشوید. او شما را به مسیری راهنمایی خواهد کرد تا در صف دیگری مخصوص مهاجر هایی که هم اکنون برای اولین بار وارد کانادا شده اند بایستید. در اینجا نیز باجه هایی برای رسیدگی به ثبت اداری ورود شما وجود دارد. با رسیدن نوبتتان می توانید به باجه ای که آماده رسیدگی به کار شماست بروید و مدارک خود را تسلیم کنید. به سوالات پاسخ دهید و امضاء ها انجام دهید و اگر مدارک بیشتر از شما خواسته شده همه را ارائه دهید. این مرحله باید روتین و سریع باشد و وقت زیادی نگیرد. در اینجا درخواستی برای صدور کارت PR (کارت اقامت دائم) شما صادر می شود و کارت بعد از صدور به آدرسی که داده اید ارسال می شود. برای توضیحات بیشتر در مورد این کارت و نحوه صدور و ... به این لینک مراجعه کنید. ( اگر در مورد آدرسی که داده اید شک دارید و یا می خواهید اطلاعاتی را تغییر دهید بعد از رسیدن به شهر در یکی دو روز بعد با مراجعه به وب سایت مربوطه می توانید اطلاعات خود را اصلاح کنید).

بعد از اتمام این مرحله به شما کیسه نایلونی حاوی اطلاعات تماس کلاس های آموزشی رایگان برای مهاجر های تازه وارد و فرم دریافت GST/HST و کتابچه ای در معرفی زندگی جدید شما در کانادا به شما می دهند و شما به سمت سالن بار هدایت می شوید. یادتان باشد که در فرودگاه اروپایی سر راه تا جایی که می توانید دلار های همراهتان را به دلار کانادا تبدیل کنید (چون دلار آمریکا در کانادا به هیچ دردی نخواهد خورد و از این به بعد تمام زندگی شما به دلار کاناداست!) و ترجیحا آنها را به شکل اسکناس های 50 و 20 دلاری بگیرید. یکی از این اسکناس های بیست دلاری را در دستگاه آزاد کننده چرخ دستی بکنید و چرخ را آزاد کنید و باقی پولتان را پس بگیرید. بروید بارهایتان را بردارید و بگذارید روی چرخ و راه بیافتید به سمت خروج. اخیرا دیده شده که چرخ های سرگردانی هم در محل یافت می شوند که می توانید مشکل چرخ را با برداشتن یکی از آنها حل کنید. در موقع خروج مامور گمرک از شما می پرسد که آیا فرش یا مشروبات الکلی یا سیگار و خوارکی دارید یا نه؟ بهتر است که هیچ کدام را نداشته باشید و راستش را هم بگویید. البته یکی دو قالیچه در بدو ورود موردی ندارد و به آن ایراد نخواهند گرفت.

وقتی مامور گمرک از شما می پرسد که آیا در آینده هم خیال دارید جنسی چیزی از اموال خود به کانادا بیاورید بگویید بله دارم ولی لیستش را بعدا می دهم به گمرک. اینطوری در هفته ها و یا ماههای بعدی می توانید سر فرصت فکر کنید ببینید چی می خواهید بیاورید و لیست آنها را به انگلیسی بنویسید و ببرید بدهید به گمرک فرودگاه و سند معافیت گمرکی برایشان بگیرید. یادتان باشد گندش را درنیاورید یک کانتینر جنس به عنوان اموال شخصی لیست نکنید برای آوردن در دفعات بعدی چون ممکن است به شما مشکوک شوند و اسباب دردسرتان شود. ضمنا مهلت مشخصی – فکر کنم حدود سه سال- برای آوردن اقلام لیست شده خواهید داشت.

در قسمت بعدی به اولین کارهایی که در هفته نخست باید انجام دهید نگاه خواهیم کرد.

ایام بکام

Link to this log     لینک به این نوشته - 9:33 a.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: