● ورود مهاجری جدید – قسمت نهم

شام باقیمانده اسپاگتی را می خورید و تمام عصر و سر شب را به اینترنت بازی می گذرانید. صاحبخانه که آقای ایرانی محترمی است و با خانواده اش در طبقه بالا زندگی می کند به شما یک کابل از اینترنت High Speed اش داده و شما بیست چهار ساعته به اینترنت وصل اید و دارید تمام سایت هایی را که سابق با جان کندن بالا می آمدند را یکی یکی امتحان می کنید و کیف می کنید! سرعت داونلد شما را یاد روزهای گریه آوری می اندازد که با بدبختی از روی خط تلفن فایل داونلد می کرد و نه فقط جان می کند تا داونلد شود که زرتی وسطش هم قطع می شد!

عجب حکایتی است. اینترنت از طریق کابل تلویزیون. شرکت Rogers متولی آن است. رقیب بزرگش شرکت تلفن Bell است که همین کار را با خط تلفن می کند. یعنی از یک فرکانس دیگر استفاده می کند روی همان سیم تلفن و همزمان هم تلفن آزاد است و همه اینترنت براه است. جالب اینکه شرکت هایی آمده اند که به شما از روی همان اشتراک اینترنت High Speed شماره تلفن می دهند. یعنی یک چیزی شبیه مودم بین دستگاه تلفن معمولی و پریز اینترنت دیوار قرار می دهید و آنوقت هر کسی شماره شما را بگیرد تلفنتان از طریق اینترنت وصل می شود و دستگاه تلفن زنگ می زند!

جل الخالق! معلوم نیست کی دارد نان کی را آجر می کند؟ نلفن پا گذاشته روی سفره اینترنت یا بر عکس؟ تازه تلفن نوظهور در تمام آمریکای شمالی حکم تلفن داخلی را دارد. سرویس کالرآی دی و منشی تلفنی و کنفرانس و رله و ... هم رویش مجانی است! قیمتش هم از تلفن شهری ارزان تر است!

شب یک مقداری برنامه هایتان را بررسی می کنید و طرح هایی را که دارید دوباره نگاه می کنید. یکی دو ایده جدید دارید که می خواهید کم کم راجع به آن اطلاعات جمع کنید.

آخر شب از ایران تلفن دارید. همه خوبند و ملالی نیست جز دوری روی ماه شما!. پسر دختر خاله تان بالاخره می خواهد نامزد کند و به فرموده مامان جان شما باید یک تبریکی به او بگویید. با خودتان فکر می کنید من که این بنده خدا را سالی یکبار هم نمی دیدم ولی از وقتی اومدم کانادا تا حالا سه بار بهم ایمیل زده. پس براش کارت تبریک الکترونیکی می فرستم. از کلی تعارف های الکی هم راحت میشم. آخیش! از دست تعارف های شابدالعظیمی راحت شدیم! یک هیچ به نفع کانادا!

افزایش مکاتبات به همینجا هم ختم نمی شود. یکی از اتفاقاتی که بعد ورودتان افتاده، عزیز شدن ناگهانی شماست. کلی دعوت از سوی همکاران سابق تان گرفته اید برای عضو شدن در شبکه دوستان آنها، در حلقه گیرندگان SMS آنها، در آلبوم تصاویر آنها ... خودمانیم ها، با این اینترنت فکستنی و کند این جور جاها را از کجا پیدا می کنند؟ چپ و راست ایمیل می آید. یکی می پرسد دیسکو های آنجا چجوری هستند. دیگری می خواهد بداند دوست دختر پیدا کرده اید یا نه؟ یکی از مدل ماشین ها می پرسد دیگری از ...

ایمیل های دعوت به عضویت را که با تشکر رد می کنید می مانند دو تا ایمیل درست و حسابی از دوستانی که واقعا می خواهند بیایند کانادا و سوالاتی دارند. ایمیل ها را با حوصله جواب می دهید و می روید دنبال اینترنت گردی خودتان.

روز بعد را با نیمرو و سنگک خاشخاشی برشته دو آتشه شروع می کنید. از زردی پر رنگ زرده تخم مرع ها کیف می کنید. بوی سنگک خانه را ورداشته. هنوز بربری را امتحان نکرده اید ولی وصف آن را هم شنیده اید. نکته جالب اینکه سنگک و بربری اینجا بیات شدنی نیستند. تا روز آخر خوب و خوش خوراکند.

موقع خوردن صبحانه برنامه Breakfast Television که برنامه هر روز صبح کانال 24 است را تماشا می کنید. صفحه تلویزیون را به چند قسمت تقسیم کرده اند و هر قسمت یک چیزی را نشان می دهد. برنامه اصلی در قسمت سمت چپ و بالا حدود یک چهارم صفحه را اشغال کرده. ستون سمت راست به چهار قسمت تقسیم شده است. سمت بالا مرتب وضعیت هوای چهار روز متوالی را نشان می دهند و بعد وضعیت هوای بیست چهار ساعت آتی را نشان می دهد و بر می گردد سراغ هوای چهار روز، زیر آن در یک مستطیل مشکی مرتبا درجه هوا و میزان رطوبت و احتمال بارش و وضعیت اشعه ماوراء بنفش و ... نوشته می شود. زیر آن دوربین ترافیک شهری مرتب تصویر معابر اصلی بزرگراهها را نشان می دهد و زیر آن فشرده اخبار ورزش و بورس سهام و ... نوشته می شود. در سمت چپ و پایین اخبار مهم روی تلکس های خبری را می نویسد. عجب ترکیبی است. چقدر اطلاعات را یکجا جمع کرده اند. معلوم است کلی روی ترکیب صفحه کار کرده اند چون اصلا خسته کننده و یا مشکل نیست. احساس می کنید دنیایتان چقدر بزرگتر شده.

درجه هوا امروز از 7 درجه شروع می شود و ظهر می رسد به 18. سرشب می رسد به 12 و شب دوباره برمی گردد به 7. شالگردن لازم آمد پدید. دست کم هد بند باید دم دست باشه! هد بند اینجا اصلا جواد نیست و ملت با کلاس هم استفاده می کنند و بزرگترین حسنش این است که موهایتان تا رسیدن به مقصد روی سرتان ولو نمی شود و یا نمی شکند و در عوض پیشانی و سینوس هایتان از سرمازدگی در امان می ماند. فعلا از بیمه دولتی تا سه ماه خبری نیست. ( البته هستند کلینیک هایی وابسته به دولت که در این سه ماه به رایگان بعضی خدمات درمانی را ارائه می دهند) ولی بهرحال بهتر است بی گدار به آب نزنید.

ادامه دارد ...

Link to this log     لینک به این نوشته - 9:19 a.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: