● ورود مهاجری جدید – قسمت هجدهم

در راه بازگشت یکی از دوستان زمان دانشگاه شما را شناخت و جلو آمد و آشنایی داد. قبلا خیلی با هم صمیمی نبودید ولی دیدن آشنا در اینجا لطف خاص خودش را دارد. از اوضاع و احوال هم جویا می شوید. مغازه خدمات دفتری زده و فتوکپی و پرینت و صحافی می کند. از کارش راضی است و خیال دارد کارش را توسعه دهد. به شما پیشنهاد می دهد که اگر خواستید در این زمینه سرمایه گزاری کنید یک خبری به او بدهید. از احوال دوستان دیگری که اینجا آمده اند می پرسید. یکی دو نفر را نام می برد که نمی شناسید و یک نفر که می شناخته اید. کار آزاد می کند و در شرکتی که کار نوسازی منازل را انجام می دهند بکار نصب کابل تلفن و شبکه و دوربین مدار بسته مشغول است.

ترکیب کاریابی در کانادا برای تازه واردان شکل خاصی دارد. بعضی از همان ابتدا در فکر وارد شدن به حرفه دیگری – متفاوت با آنچه در ایران می کرده اند – هستند. ممکن است بخواهند درس بخوانند و کلا کار در شغل جدیدی استخدام شوند.

ممکن است بخواهند کار آزاد شروع کنند. بعضی پول دارند و بعضی دوست یا فامیلی که قبلا این کار را شروع کرده و به این ترتیب کار و کسب آزاد را شروع می کنند. طبعا قوانین و ریزه کاری های مربوط به هر واحد صنفی تفاوت هایی با نمونه های مشابه آن در تهران دارد و بدون دانستن آنها ممکن است بودجه زیادی به هدر رود.

دوست شما می گوید:

بیشتر مهاجر ها درصدد هستند کاری مشابه کار خودشان در ایران پیدا کنند. هر تخصصی که در ایران داشته اند در اینجا مشابهی دارد. اینکه چقدر این تشابه دقیق است و چقدر دانش فنی شان در ایران با آنچه مورد نیاز است نزدیک است و اینکه آیا نیازی دارند که در اینجا امتحاناتی بدهند یا مدارک دیگری بگیرند تا بتوانند در همان شاخه ادامه کار دهند، موضوعی است مفصل و متنوع که برای هر رشته، داستان خودش را دارد و هر مهاجری باید مدتها پیش از رسیدن به کانادا رویش مطالعه و تحقیق کنید و تا جایی که امکاناتش اجازه می دهد این فاصله را پر کند. نیز برای موفقیتش در کانادا برنامه ریزی دقیق و پخته ای داشته باشد. سالهای انتظار در صف مهاجرت باید خیلی جدی گرفته شوند و از هر ثانیه آنها باید استفاده کرد. هر قدمی که پیش از ورود به کانادا برای موفقیت در زندگی جدید برداشته شود، یک گام مهاجر را به موفقیت در این کشور نزدیک تر خواهد کرد.

ضعف زبان می تواند تبدیل به بزرگترین مشکل در راه موفقیت در کاریابی شود. اشتباه بزرگ بعضی از مهاجرها پشت گوش انداختن و ساده انگاشتن این فاکتور مهم است. باید فکر کنند که می خواهند به زبان انگلیسی در ایران استخدام شوند. ببینند آیا می توانند به همان راحتی و روانی فارسی با مصاحبه کننده ارتباط برقرار کنند. بیشتر استخدام ها از یک مکالمه تلفنی بین نماینده کارفرما و مهاجر شروع می شود. اگر در ایران انگلیسی مهاجر در حدی است می تواند براحتی متن انگلیسی را بخواند و براحتی نامه و متن علمی و ... به انگلیسی بنویسد و حتی قادر است در حد پنجاه درصد گفتگو های فیلم های سینمایی انگلیسی زبان را بفهمد باید بداند که از آن نقطه لااقل چهار سال تمرین جدی و طاقت فرسا لازم دارد تا زبانش به حدی قوی شود که بتواند – در اصطلاح عوام - مخ شنونده را بزند و کار را بدست بیاورد.

روان حرف زدن، با مکالمه با لهجه صحیح فرق دارد. توان تقلید لهجه صحیح برای کسانیکه زبان مادری شان انگلیسی نیست امری استعدادی و خدادادی است. هر کسی به اندازه ای از این توان جسمانی بهره مند است. هستند کسانی مهاجرهایی که به فصاحت و درستی انگلیسی صحبت می کنند. هستند کسانی که ده سال در کانادا زندگی می کنند و شاغل هستند و وضع مالی خوبی هم دارند ولی وقتی انگلیسی حرف می زنند دارند فارسی حرف می زنند با کلمات انگلیسی. یعنی لهجه فصیح تهرانی دارند و هر کارش هم که می کنند همین است که هست. یعنی اگر قادر بودند بهتر از این تلفظ کنند تا حالا بلبل شده بودند!

البته بیشتر مهاجر ها بین این دو نهایت قرار دارند و کم و بیش خوب صحبت می کنند. خوشبختانه لهجه استاندارد فارسی لهجه رقیقی است و گوش انگلیسی زبان ها برای درکش به تقلای زیادی نیاز ندارد. نزدیکی ریشه زبان فارسی و زبان های اروپایی – که هردو از خانواده هند و اروپایی هستند – باعث شده تا مکانیزم تلفظی و کاربرد مجموعه زبان– کام- دندان- حلق در گویش فارسی با زبان های انگلیسی، فرانسه، آلمانی، ایتالیایی و اسپانیولی تشابه زیادی داشته باشد فلذا فارسی زبان ها مشکل کمتری در یادگیری لهجه استاندارد این زبان ها دارند. در مقام مقایسه، مهاجران روس، چینی، عرب، هندی، پاکستانی و آفریقایی مشکلی ده بار جدی تر دارند.

پیش از آمدن به کانادا می دانستید که گروه بزرگی از هم دانشگاهی های شما اینجا هستند که گویا گهگاه با هم برنامه های دید و بازدید می گذارند. انجمن ایرانی های مقیم تورنتو هم هست. انجمن متخصصین آی تی هم هست. شاید هوس کردید سر و گوشی آب بدهید و ببینید چه می کنند. البته با سرد شدن هوا برنامه های گروهی شان به حداقل می رسد. شاید توی این گروه چند تا از بچه های قدیمی را هم پیدا کردید. البته بد نیست کمی دست به عصا به این گروه نزدیک شوید و دوستانتان را بدقت انتخاب کنید.

ادامه دارد …

Link to this log     لینک به این نوشته - 12:18 p.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: