● ورود مهاجری جدید – قسمت بیستم

خوب به سلامتی یک ماه از آمدنتان می گذرد. چک اجاره ماه نوامبر را می نویسید و می دهید به صاحب خانه. یاد بامبول گرفتن دسته چک در تهران می افتید. معرف بیار، یکی تو رو تایید کنه، صبر کن راجع به تو تحقیق کنیم! بعد هم یک دسته چک ده برگی بگیر برو تا بعد اگر بدحسابی نکردی یک بیست و پنج برگی برات صادر کنیم. اینجا سه سوت به هر تعدادی که می خواهید دسته چک درخواست می دهید و بی سوال و جواب و یار و یارکشی و معرف و ... دسته چک را می دهند دستتان.

خوب خیالشان هم راحت است که فرار نمی کنید. کجا در بروید؟ کانادا؟ یا آمریکا؟

حساب و کتاب ماه گذشته را می کنید و می بینید که غیر از هزینه های یکباره – مثل خرید چیزهایی برای آشپزخانه، یا کامپیوتر و موبایل و ...- بقیه هزینه های روتین چندان زیاد نیستند. هزینه خورد و خوراک متوسط ماهانه را می شود براحتی برد زیر 100 دلار در ماه. هزینه های تردد حدود 80 دلار. پوشاک هم ماهانه نیاز به خرید ندارند. لوازم مصرفی مثل صابون و شامپو و دستمال کاغذی شاید ماهی 5 دلار.

هزینه تلفن همراه در فرم اشتراک فعلی اش کمی زیاد است. در مجله آگهی ای دیده اید برای اشتراک تلفن همراه ماهانه 25 دلار. با مزایایی مثل شش ماه استفاده رایگان برای تلفن های غیر از راه دور – که چون برای تماس با خانواده در ایران از کارت های تلفن استفاده می کنید و شماره شهری می گیرید حکم راه نزدیک را دارد- و هزار دقیقه استفاده در شب ها و آخر هفته ها – که بهترین موقع برای زنگ زدن به ایران است- و اینکه اگر کسی به شما زنگ بزند برایشان رایگان است. برای تلفن زدن در طی روز ماهانه 100 دقیقه جیره دارید که باز در مقایسه با روش کارمزدی خیلی ارزان تر است. حتما یک بررسی دقیقی خواهید کرد.

دوستی تماس گرفت و گفت که قوانین مربوط به وام دانشجویی تغییراتی کرده و نیازی نیست یکسال صبر کنید. اطلاعات کمی ضد و نقیض هستند و معلوم همه دانشگاهها این قابلیت را دارند یا بعضی از آنها. تصمیم می گیرید به سایت مربوط به وام دانشجویی بروید و بررسی دقیقتری کنید.

صبح اول وقت رفتید دنبال گرفتن کارت بیمه درمانی. آدرس دفتر وزارت بهداشت مربوط به منطقه محل سکونت را می شود از اینجا پیدا کرد.

پاسپورت و کارت پی آر و کپی اجاره نامه را بردید. کل داستان پنج دقیقه طول نکشید. خانم هندی خوش اخلاقی مدارک را گرفت و چک کرد و وارد کامپیوتر کرد. بعد با دستگاهی که روی میزش بود – و شبیه دوربین های مداربسته روی پایه بود – از شما عکس گرفت. بعد مدارک را پس داد و یک رسید به شما داد و گفت که کارت بیمه با پست ارسال می شود درب خانه. ولی نه به این زودی ها چون باید سه ماه از آمدن شما بگذرد تا مشمول بیمه درمانی دولتی بشوید. بنابراین یک هفته ده روز مانده به شروع اعتبارش بدستتان خواهد رسید.

کار مهم دوم برای امروز گرفتن گواهینامه رانندگی – البته فعلا در سطح آیین نامه یا G1 – بود. با این گواهینامه می شود تعلیم رانندگی در شهر کرد. البته با حضور معلم یا کسی دیگر که خودش گواهینامه G و حداقل چهار سال سابقه رانندگی داشته باشد.

برگشتید به مترو و کمی بعد خودتان را رساندید به محل امتحان. آدرس را از اینجا انتخاب کردید.

انواع مختلف گواهینامه های رانندگی را می شود در این لینک دید.

آیین نامه را که آنقدر خوانده اید و دوره کرده اید که پوست کتاب را کنده اید. هم می شود نسخه چاپی آن را تهیه کرد و هم همیشه از روی سایتشان آنرا مرور کرد.

85 دلار ناقابل از شما می گیرند و مدارکی را که لازم دارند از شما می گیرند و چک می کنند و شما را به اتاق امتحان راهنمایی می کنند. می شود روی کاغذ امتحان داد و یا با دستگاه. تصمیم می گیرید ریسک کنید و دستگاه را امتحان کنید.

شبیه دستگاه عابر بانک است و باید مقابلش به ایستید و برای شروع کلیدی را بزنید. بعد سوال ها یکی یکی روی صفحه به نمایش در می آیند. بعضی از آنها اول فیلم کوتاهی از یک مورد تخلف یا تردد را نشان می دهند و بعد سوال مربوطه را نشان می دهند. خیلی جالب و هیجان انگیز است. امتحان تمام می شود و فقط یک اشتباه داشته اید. مبارک است! برمی گردید پیش باجه مربوطه و از شما عکس می گیرند و یک گواهی کاغذی موقت به دستتان می دهند و می گویند که تا دو هفته دیگر خود گواهینامه با پست فرستاده می شود به آدرس شما. عجب اعتمادی هست به پست معمولی! حتی پاسپورت و کارت پی آر را هم با پست می فرستند اینور و آنور! کل ماجرا – جدای از وقتی خود امتحان- شد یکربع!

با آمدن گواهینامه دیگر نیازی نخواهد بود کارت پی آر را بعنوان کارت شناسایی استفاده کنید. بعدا که کارت بیمه درمانی هم بیاید با هم می شوند دو تا کارت شناسایی عکس دار دولتی و برای ارائه به عنوان اوراق هویت کافی هستند.

برمی گردید به مترو و می روید کلاس زبان و از زنگ دوم می روید سر کلاس. می گویند قرار است از طرف کلاس زبان همه را ببرند به گردش علمی – تفریحی. مقصد یک دهکده تاریخی توریستی است بنام Black Creek Pioneer Village.

حتما خوش خواهد گذشت!

ادامه دارد ...

Link to this log     لینک به این نوشته - 2:42 p.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: