● Niagara Falls

چند نکته جالب در مورد آبشار(های) نیاگارا:

این آبشار در پایان آخرین دوره یخبندان – نزدیک به ده هزار سال پیش – با ذوب تدریجی و سر ریز شدن یک دریاچه باستانی منجمد از روی معبر سنگی ایکه بین این دریاچه و دریاچه انتاریوی فعلی وجود داشته، پا به عرصه وجود گذاشته.

در طی ده هزاره، دریاچه پشت آبشار کوچک و کوچکتر شده و جای خود را به دریاچه Erie کنونی داده است. فرسایش طبیعی بر اثر فشار آب چندین کیلومتر محل آبشار را به عقب برده و به جای کنونی اش رسانده.

این مجموعه آبشار در سال 1604 توسط گروه اکتشافی فرانسوی به رهبری Samuel de Champlain (جغرافی دان، طراح و مکتشف فرانسوی که بنیانگزار Quebec نیز نامیده می شود)، کشف و ثبت گردید. پیش از آن سرخپوستان منطقه قرن ها به وجود این آبشار واقف بوده و آنرا مکانی مقدس بشمار می آوردند.

صدای مهیب رعد آسای آبشار در آن زمان باعث شده بود سرخپوستان آنرا محل زندگی خدای رعد بدانند و مراسمی برای بزرگداشت این خدا در این مکان برپا کنند.

نام این آبشار از نام بومی آن Onguiaahra به معنای "معبر" گرفته شده است.

نیکولا تسلا (Nikola Tesla ) فیزیکدان، مخترع و کاشف اطریش - مجارستانی الاصل (که اسمش واحد نیروی القاء مغناطیسی در فیزیک الکتریسته و مغناطیس نیز هست) اولین کارخانه برق جریان متناوب (AC ) دنیا را در همین مکان بنا نمود و موجب ترقی صنعتی و پیشرفت شهری سریع السیری در منطقه نیاگرا شد. (توضیح بیشتر در پایین همین لاگ)

با گسترش فعالیت های شهرسازی در این منطقه، اولین پل این معبر در سال 1848 روی رودخانه پایین آبشار احداث گردید. بعدها پل های متعدد فولادی دیگری بر روی این معبر ساخته شدند که قطار و کامیون های باری و خودروهای شخصی از آنها برای تردد بین دو کشور کانادا و ایالات متحده استفاده می کنند.

معروف ترین پل فولادی بین دو کشور، پل رنگین کمان – Rainbow Bridge – نام دارد که نامش را از رنگین کمانی دائمی که همیشه بر بالای پرتگاه آبشار دیده می شود گرفته است و می توان با استفاده از آن حتی با پای پیاده به آمریکا رفت و آمد نمود.

با توجه سرعت زیاد تخریب لبه آبشار و عقب نشینی سریع آن – که در صورت ادامه آن و رسیدن آبشار به مرز دریاچه Erie موجب از بین رفتن کامل و محو شدن آبشار می گردد، طرح هایی از سوی دولت های کانادا و ایالات متحده به اجرا درآمده است که باعث شده سرعت عقب نشینی آبشار به مقدار تقریبی 3 سانتیمتر در سال کاهش پیدا کند.

برای کاستن میزان تخریب چاره ای نبود جز کاستن از میزان آب جاری در آبشار. برای اینکار سد های انحرافی مخصوصی ساخته شده اند که مقدار قابل ملاحظه ای از آب آبشار را پیش از رسیدن به لبه پرتگاه منحرف کرده، وارد آبراه های مصنوعی تجاری می کنند.

به این ترتیب آنچه توریست ها در روز مشاهده می کنند تنها پنجاه درصد میزان واقعی آب آبشار است. با توجه به عظمت زاید الوصف آبشار در وضعیت فعلی آن – که در هر ثانیه بیش از 1.8 میلیون لیتر آب از آن می ریزد و سالانه نزدیک به 15 میلیون توریست را به این منطقه می کشاند- می توان تصور کرد اگر میزان آب دوبرابر مقدار کنونی بود حجم صدای تولید شده و پودر آب معلق به چه میزان می رسید.

شب ها که توریست ها دید واضحی به آبشار ندارند، مقدار بیشتری از آب آبشار منحرف شده و تنها 25 درصد آب واقعی آبشار از آن جاری می شود!

نیروگاههای عظیم آبی ساخته شده روی رودخانه نیاگارا، سهم بزرگی از تولید برق در استان انتاریو (در کانادا) و ایالت نیویورک (در آمریکا) را دارد.

شایان ذکر است که بخش کانادایی آبشار نزدیک به سه برابر بخش آمریکایی آن بوده و دید بهتر و وسیع تری دارد به طوری که حتی بخش آمریکایی آبشار از داخل کانادا بهتر دیده می شود. همین امر موجب سرمایه گزاری وسیع صنعت توریسم در بخش کانادایی شده است.

معروف ترین و سرگرم کننده ترین خیابان نیاگارا Clifton Hill نام دارد که در آن سینما های سه بعدی و خانه های وحشت و موزه های متعدد و سالن های بازی و رستوران و هتل های متعدد قرار دارند. این خیابان روی همان گذرگاهی ساخته شده است که کاشفان فرانسوی در چهارصد سال قبل از آن برای رسیدن به لبه دره آبشار استفاده کردند.

ادامه توضیح در مورد تسلا:

در مورد تسلا گفتنی آنقدر زیاد است که لاگی جداگانه می طلبد! در لاگ بعدی در مورد این نابغه که به حق بنام "پدر اختراعات قرن بیستم" لغب گرفته، خواهم نوشت.

روز خوش

Link to this log     لینک به این نوشته - 10:56 a.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: