● مهاجرت به ساسکاچوان

دوستی از ساسکاچوان ایمیل زده اند و تعریف کرده اند که گویا ابتدا به انتاریو مهاجرت کرده اند و مدتی در تورنتو بدنبال کار گشته بوده اند و موفقیت دلخواه خود را کسب نکرده بوده اند، و بعدا به شهر ساسکاتون در استان ساسکاچوان کوچ کرده اند و در آنجا از امکانات دولتی کمک به مهاجرین استفاده کرده اند و نه تنها کمک هزینه زندگی دریافت کرده اند که کلاس زبان رایگان نیز در اختیارشان قرار گرفته و بعد از مدتی – به قصد ادامه تحصیل در مقطع فوق لیسانس - وارد دانشگاه ساسکاچوان شده اند و اکنون هم شاغل اند و هم دانشجو.

تعریف کرده اند که دولت این استان تسهیلات ویژه ای در اختیار افرادی که بخواهند به این استان مهاجرت کنند می گذارد و ایشان یکسال بعد از مهاجرت می توانند با کمک دولت این استان، نسبت به مهاجرت بقیه افراد خانواده شان اقدام کنند.

از آنجا که شاید عده ای از علاقه مندان مهاجرت به کانادا – یا تازه مهاجرینی که هنوز موفق به کاریابی نشده اند - مایل باشند در این مورد بررسی و مطالعه کنند، من مختصری در مورد این استان توضیح می دهم و لینکهایی را هم که این دوست ما از ساسکاچوان فرستاده معرفی خواهم کرد.

لطفا برای کسب اطلاعات بیشتر خودتان تحقیق کنید چون من بیش از این مقدار در مورد تسهیلات مربوطه در ساسکاچوان اطلاع ندارم!

استان ساسکاچوان – ربطی به ساسکواچ ندارد!- در قلب کشور کانادا و بین استانهای مانیتوبا و آلبرتا واقع شده است. بیشتر مساحت آن را دشت و سرزمین های صاف و بدون پستی و بلندی قابل ملاحظه پوشانده. تابستان های گرم و خشک و زمستان های سرد و خشن دارد. صنایع عمده آن کشاورزی و معدن هستند. کم جمعیت است – علیرعم مساحتی بیش از 600 هزار کیلومتر مربع، تنها یک میلیون نفر جمعیت دارد!- و به همین دلیل دولت آن مترصد افزایش تسهیلات ویژه برای جلب جمعیت بیشتر است.

این استان رکورد بیشتر مقدار روزهای آفتابی را – بین 2000 تا 2500 ساعت آفتاب در سال – داراست. از جنوب همسایه ایالت های داکوتای شمالی و مونتانای آمریکاست. دریاچه های آب شیرین و دشت های پهناور دارد و دارای یکی از حاصلخیز ترین خاک های کره زمین است. این استان تولید کننده 54% محصول گندم کاناداست. پایتخت آن Regina (تلفظ کنید رجاینا) و بزرگترین شهر آن Saskatoon (تلفظ کنید: سس کتون) است.

این لینک ها را دوست ما معرفی کرده اند:

انجمن کمک به مهاجران

تسهیلات ویژه مهاجرت به ساسکاچوان

تسهیلات ویژه کمک به مهاجرت افراد خانواده مهاجرهای مقیم ساسکاچوان

وبلاگ انجمن فارسی زبانان دانشگاه ساسکاچوان

انجمن دانشجویان فارسی زبان دانشگاه ساسکاچوان

این لینک ها را می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این استان بررسی کنید:

سایت دولت استان ساسکاچوان

سایت رسمی اداره گردشگری استان ساسکاچوان

توافقنامه دولت فدرال با دولت استان ساسکاچوان در فراهم آوردن تسهیلات ویژه برای مهاجران

تصاویری از این استان

اگر نگران این هستید که با مهاجرت به این استان در یک محیط شهرستانی گیر بیافتید که معلوم نیست کی آباد شود و ترقی کنید به این موارد دقت کنید:

1- امکانات اجتماعی، رفاهی، درمانی، آموزشی و ... در تمام نقاط کانادا یکدست توزیع شده است و از کیفیتی ممتاز در سطح بین المللی برخوردارست. پس کوچکترین شهر در یک استان بقدر نیاز آن شهر، سوپرمارکت زنجیره ای و فروشگاه البسه و اثاث و سینما و پارک و رستوران و بیمارستان و مدرسه و دانشگاه و ... دارد و اصولا چیزی به اسم منطقه محروم در این کشور نداریم!

2- با گرم شدن روزافزون هوای کره زمین و خصوصا تسریع آن در سه دهه گذشته، زمستان های کانادا در مناطق سردسیر کم کم گرمتر و کوتاه تر خواهند شد و بتدریج هوای این مناطع معتدل تر و بهتر می شود این امر نیز به رشد اقتصادی – با طولانی تر شدن دوران کشت و برداشت و تردد آسان تر در جاده ها و کاهش مصرف انرژی و ... – این استان ها کمک روزافزونی خواهد کرد.

3- استان های کم جمعیت بودجه و امکانات بیشتری برای کمک کردن به تازه مهاجر ها دارند و خصوصا برای جلب علاقمندی ایشان به مهاجرت و اقامت در این استان، بیشتر از سایر استان ها به این گروه می رسند و حمایتشان می کنند.

در خاتمه از دوستی که این اطلاعات را در اختیار ما قراردادند سپاسگزاری می کنیم.

موفق باشید

Link to this log     لینک به این نوشته - 11:32 a.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید:

● هشتاد سال

متوسط طول عمر کانادایی ها – مهاجر و غیر مهاجر- به هشتاد رسید. یعنی بطور میانگین انتظار می رود که زن و مرد تا سن هشتاد سالگی عمر کنند.

این امر که از یک طرف نشان دهنده بهبود وضع سلامت فردی (از نظر دریافت خوراک و آب سالم و تنفس هوای سالم و نیز دقت شخصی بیشتر به برنامه غذایی و استراحت و ورزش ) است، از سوی دیگر نمایانگر افزایش امنیت محیط کار و زندگی و معابر و سایر عوامل زندگی است.

جالب است بدانید که متوسط طول عمر ساکنان تورنتو از متوسط طول عمر ساکنان شهر های کوچک اطراف آن بیشتر است (یعنی عامل آلودگی هوا یا استرس کار و زندگی و ...) در تورنتو از شهر های اطراف آن بیشتر نیست.

ضمنا تا تعطیلات کریسمس چیزی باقی نمانده. از آذین بندی ها و حراج ها و برنامه های مختلف این ایام لذت ببرید و خوش باشید!

یکی از مزایای ایرانی بودن این است که بعد از کریسمس – که توسط کشور جشن گرفته می شود – حواستان روی برنامه نوروز متمرکز می شود و زمستان چندان خسته کننده و افسرده کننده نمی شود. با آمدن نوروز هم تقریبا سرمای هوا شکسته شده و بهار سر و کله اش پیدا می شود و پشت سرش هم تابستان می آید و شهر دوباره سبز و پرگل می شود و سرتان گرم می شود تا پاییز. بعد در پاییز سرگرم برنامه جشن شکرگزاری و بعدش هالویین می شوید وپشت بندش دوباره وارد سیکل کریسمس می شوید (که البته رسما اسم کریسمس را از آن برداشته اند تا این تصور القاء نشود که این تعطیلات مختص مسیحی هاست. جو رسانه ها هم رساننده همین پیام است و دوایر دولتی و اماکن عمومی نیست از کاربرد این کلمه خودداری می کنند و بجایش واژه Holidays را بکار می برند).

ضمنا جشن گرفتن و خوشحالی کردن – برای شکر گزاری از برکات و الطاف الهی – در هر مقطعی از زندگی که در آن هستیم، و در هر نقطه دنیا که باشیم، باعث طول عمر می شود!

همین
روز خوش!

Link to this log     لینک به این نوشته - 3:11 p.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید:

● Global Warming و کانادا

تورنتو می رود تا کریسمس را بدون برف و یا یخبندان به سر کند. نه برفی در کار است و نه سرمایی. پارسال این موقع منفی 18 درجه بود و سال قبلش سوز به منفی 36 درجه می رسید. الان 8 درجه بالای صفر است که بزودی به 12 درجه بالای صفر خواهد رسید.

این درحالی است که ونکوور در این ده روز اخیر زیر طوفان و بارش برف و سیل و بند آمدن معابر و قطع شدن برق و ... دست و پا می زده است.

چرا؟

پدیده گازهای گلخانه ای که به گلوبال وارمینگ معروف شده است چند ده سالی است که سر محققان هواشناسی و کارشناسان زمین شناس را گرم کرده است و در دهه اخیر هم با شدید تر شدن اثرات بهم خوردن موازنه طبیعت و بروز گردباد های متعدد و قدرتمند و طوفان های شدید ساحلی و کاهش بارش برف در بسیاری از مناطق برف خیز و بالعکس آن، بارش برف در نقاطی که بندرت شاهد آن بودند، موجب جدی تر گرفته شدن این مقوله توسط کشور ها شده است.

عده ای نیز معتقدند که افزایش میزان گاز دی اکسید کربن توسط فعالیت های صنعتی بشر (دی اکسید کربن یکی از گازهای تولید شده در هنگام سوزاندن سوخت های فسیلی – مثل نفت و بنزین – است) باعث تسریع این مشکل شده است.

البته هنوز ثابت نشده که اصولا بشر باعث و بانی گرم شدن تدریجی زمین باشد، چرا که مطالعات زمین شناسی نشان می دهد این گرم شدن بسیار قبل از شروع فعالیت های صنعتی بشر آغاز گردیده و بنظر می رسد دنباله روی چرخه ای 25 هزار ساله باشد که نیمه اول آن به سرد شدن تدریخی و یخبندان منتهی شده (که آخرین آن در 12 هزار سال پیش بود) و نیمه دوم آن به گرم شدن تدریخی و از بین رفتن یخ و برف منجر خواهد شد.

یعنی چی؟

یعنی چه بخواهیم چه نخواهیم زمین دارد به سمت گرم شدن می رود، بزودی باقی مانده یخ قطب ها هم از بین خواهند رفت. ضمنا این امر به ملایمت و سادگی انجام نخواهد شد. این تبدیل به شکل جذر و مد های آب و هوای سنگین بهمراه طوفان و سیل و برف و گردباد و ... در طی ده ها سال شکل خواهد گرفت. طبعا بعضی نقاط بیشتر در معرض این عوارض جوی خواهند بود.

بعدش چی میشه؟

با از بین رفتن یخ قطب ها، سطح آب دریاها نزدیک به دو متر بالا خواهد آمد و بسیاری از مناطق ساحلی از بین خواهند رفت. در این میان بعضی از کشور کلا در معرض نابودی قرار خواهند گرفت. مثلا مناطق وسیعی از انگلستان و ایرلند و هلند به زیر آب خواهد رفت و کشور های آسیای مرکزی، نظیر هند و بنگلادش و کشور های خاور دور، مثل اندونزی و سنگاپور و ... بخش های وسیعی از خاک خود را از دست خواهند داد.

اثر دیگر آن از بین رفتن جریان گلف استریم است که در حال حاضر نقش شوفاژ را برای غرب و شمال غربی اروپا بازی می کند. این جریان آبی ابتدا در قطب شمال سرد می شود و به سمت جنوب حرکت می کند و بیشتر میزان سرمایش را به مناطق شمال شرقی و شرق کانادا پس می دهد و باقیمانده آن را نیز به شمالشرقی ایالات متحده منقل می کند و کم کم ولرم و ملایم می شود و متعاقب آن با رسیدن به مناطق استوایی گرم می شود و با رسیدن به نزدیکی خط استوا به گرم ترین وضعیت خود می رسد و به سمت شمال مسیر خود را پی میگیرد و در این راستا بیشترین میزای گرمای خود را به غرب و شمال غربی قاره آفریقا پس می دهد و باقیمانده گرمای خود را نیز به غرب و شمالغربی اروپا (اسپانیا و پرتقال و فرانسه و ایتالیا و انگلیس و اسکاتلند و ایرلند و تا حدودی دانمارک و هلند و بلژیک) می بخشد و خود را به قطب شمال می رساند و این چرخه دوباره تکرار می شود.

با از بین رفتن تدریجی این جریان، کانادا گرمتر می شود و کم کم نواحی شمالی آن که بدلیل سرمای شدید و زمستان های طولانی بسیار کم جمعیت بوده اند، بیشتر و بیشتر قابل سکونت می شوند و تابستان های طولانی تر و هوای ملایم تری پیدا می کنند، و در عوض اروپای غربی – و تا حدودی مرکزی- زمستان های شدید تر و طوفان و یخبندان بسیار بیشتری از آنچا اکنون دارد، دریافت خواهد کرد.

یعنی در نهایت مناطق شمالی کانادا، زمستان سرد و خشن و طولانی خود را با زمستان ملایم و دلپذیر اروپا عوض خواهند کرد.

هوای جنوب انتاریو – شامل تورنتو- گرم و معتدل خواهد گردید و زمستانهایی بسیار ملایم خواهد داشت. این تعدیل آب و هوایی شامل ایالت های شمالی آمریکا نیز خواهد شد درحالی که مناطق جنوبی آن که در حال حاضر از زمستان های ملایم و متبوع لذت می برند تبدیل به بیابان برهوت و گرم – در کلاس بیابان های عربستان- خواهند شد و کم کم از سکنه خالی می شوند.

در این میان، تا ثابت شدن وضعیت و برقرار شدن نظم آب و هوایی جدید، تا چند ده سال، مناطق مجاور اقیانوس ها و دریاهای آزاد شاهد طوفان های سهمگین متعدد و گردباد و سیل و نظایرهم خواهند بود.

حالا چیکار کنیم؟

انتظار می رود انسان با هوش از زندگی در مجاورت اقیانوس ها یا دریاهای آزاد، که در ده ها سال آینده پذیرای شدید ترین عوارض جوی (طوفان و سیل و گردباد و ...) خواهند بود، گریزان باشد و به آنجا مهاجرت هم نکند. (معروف ترین این شهرها در کانادا عبارتند از ونکوور در حاشیه اقیانوس به اصطلاح آرام و هایفاکس در حاشیه اقیانوس اطلس).

ایام بکام

Link to this log     لینک به این نوشته - 10:38 a.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید:

● امروز

سرمای زودرس امسال را در حالی تجربه می کنیم که هنوز 12 روز به شروع تقویمی زمستان باقی مانده. امروز هوا در وضعیت ساکن منفی 12 و سوز منفی 20 است. یعنی وقتی سوز می وزد (که 90% مواقع هم می وزد) اگر در معرض هوا قرار بگیرید هر جای شالگردن یا دست کش یا کاپشن شما، درست شما را پوشش نداده باشد فورا متوجه می شوید.

قبلا گفته بودم که زیاد روی آوردن لباس گرم به کانادا اصرار نکنید چون حریف زمستان های اینجا نیستند و مجبور می شوید بگذاریدشان کنار و از اول همه چیز را بخرید. دوستی ایمیل زده بودند که شما گفتید لباس های زمستانی اینجا از تهران ارزانتر یا هم قیمت تهران هستند ولی ما هر چه دیده ایم گرانتر بوده اند.

در پاسخ باید گفت این مقایسه بستگی به این دارد که شما قبلا در تهران چه حدود قیمتی مد نظرتان بوده و حالا اینجا کجا دارید دنبال جنس می گردید. ضمنا ایام کریسمس بدترین زمان برای تکمیل البسه زمستانی است چون همه دارند مثل جاروبرقی اجناس را می برند و هیچ چیزی باقی نمی ماند که کارش به حراج بکشد.

من قبلا چند بار اشاره کرده بودم که زودتر شروع کنید به تکمیل و تجهیز البسه زمستانی. الان اگر می خواهید جنس ارزانتر بخرید چاره ای ندارید جز اینکه صبر کنید تا اواسط ژانویه که دوره مگس پرانی فروشنده ها شروع می شود و برای جلوگیری از باد کردن اجناس آنها را حراج می کنند که البته اگر البسه زمستانی تان را هنوز تکمیل نکرده اید تا آن موقع ممکن است سینه پهلو کرده باشید و کارتان بیخ پیدا کرده باشد.

اگر به حرف من گوش نداده بوده اید و قبلا خرید نکرده اید و یا اینکه الان وارد کانادا شده اید و اگر می خواسته اید هم نمی توانسه اید که بموقع خرید کنید، چاره ای ندارید جز اینکه بگردید و در همین بازار بل و بشو خرید کنید و شانس تان را امتحان کنید و خرید بموقع فصلی را بگذارید برای زمستان بعد.

بهر صورت بهترین و گرمترین کاپشنی که با خود به کانادا می آورید براحتی در سرمای زمستان اینجا سوسک می شود و می رود دنبال کارش. پای شما هم در عرض نیم ساعت توی پوتین و بوت و نیم بوتی هم که با خود می آورید یخ خواهد زد.

پس بودجه ای برای خرید این اقلام کنار بگذارید. پیشنهاد: فرض کنید 250 دلار برای هر نفر آدم بزرگ، شامل 150 دلار کاپشن و 50 دلار بوت و 30 دلار شالگردن و کلاه پشمی و 20 دلار دست کش که باید بتوانید با خرید بموقع این مبلغ را به زیر 200 دلار ببرید. (اگر برای سال اول زیرشلواری کرکی با خود بیاورید بد فکری نیست، از سالهای بعد پاهای شما به هوا عادت می کند و چندان نیازی به آن نخواهید اشت).

بعد از خرید آنها دیگر سرما با شما کار خاصی ندارد. از دیدن منظره منجمد خیابان و یا برف هم نباید بترسید! یادتان باشد که مردمی از نقاط گرمسیر استوایی به این کشور مهاجرت می کنند که در عمرشان برف ندیده اند و اصولا نمی دانند صفر درجه یعنی چه! چه برسد به سوز منفی 20 یا – در ژانویه منفی 38- درجه! شما که لااقل یک زمستان نیم بند دیده اید و می دانید یخبندان و برف چیست.

ضمنا سعی کنید در زمستان لایه لایه لباس بپوشید. یعنی یک ژاکت روی پیراهن خود بپوشید و بعد رویش کاپشن بپوشید و بعد شالگردن و کلاه پشمی و دست کش و تشکیلات را ردیف کنید. اینطوری وقتی وارد فضا های سربسته، مثل محل کار یا مرکز خرید می شوید می توانید با احساس گرما از میزان پوشاک کم کنید و با احساس سرما، کم کم به آن بیافزاید و تا حدودی درجه حرارت را کنترل کنید.

داروی سرما خوردگی هم با خود به کانادا بیاورید. این دارو ها از تهران گرانتر هستند و اوایل کار خرید آنها برای شما هزینه زیادی به حساب خواهد آمد. البته مواظب باشید که داروهای کدئین دارد (مثل استامینوفن کدئین) جزو داروهایی هستند که بدون نسخه دکتر داده نمی شوند و ممکن است ورود آنها به کانادا محدود یا ممنوع باشد و در فرودگاه به مشکل برخورد کنید.

ویتامین ث بهترین دوست سلامتی شما در روزهای زمستان است. مراقب باشید بحد کافی این ویتامین را مصرف کنید. ضمنا سوپ های متعدد و خوشمزه ای به قیمت بسیار ارزان در سوپرمارکت ها به شکل کنسرو فلزی و کنسرو مقوایی فروخته می شود که در ظرف چند دقیقه گرم شده و حاضر می شوند و اگر وقت پخت و پز ندارید و یا گاها هوس سوپ دارید اما حوصله اش را ندارید، راه خوبی برای دستیابی به سوپ داغ در روز های سرد زمستانی هستند.

روز خوش!

Link to this log     لینک به این نوشته - 9:54 a.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید:

● هزینه های زندگی در کانادا (بخش ششم)

لوازم آشپزخانه و پذیرایی – شامل پخت و پز، غذاخوری، نظافت آشپزخانه و ظرف ها و موارد مربوط

خوب از کجا شروع کنیم؟ از قیمت مواد غذایی شروع نخواهیم کرد چون برای آن لاگ جداگانه ای خواهیم نوشت. پس بپردازیم به لوازم پخت و پز:

نکته:

1- آوردن قابلمه و ماهیتابه و ظرف پیرکس و بشقاب و کاسه و قاشق و چنگال با چمدان به کانادا، هر چند با توجه به محدودیت های وزنی بار کمی سخت است اما برای هفته ها – و شاید چند ماه اول- شما را از دردسر خرید آنها راحت کند و پولتان را هم صرفه جویی کند! پس اگر می توانید این اقلام را – لااقل به تعداد و مصرف خانواده خودتان (نه مهمانی دادن)- بیاورید.

2- آشپزخانه های منازل اجاره ای همیشه اجاق و یخچال دارند.

3- یک آشپزخانه خالی بطرزی باورنکردنی خالی است! یعنی شما یکی دو هفته مشغول خرید کردن و آوردن و چیدن و کشف کمبود های جدید و خرید آنها و تکرار چندین باره این روتین خواهید بود!

4- بسیاری از این اقلام را می شود بطور دسته ای یا تکی خرید. که البته معمولا صرفه با خرید گروهی آنهاست .
مثلا این ماهیتابه ها سه تا با هم 19.99 دلار هستند و این تک ماهیتابه را هم 19.99 دلار می فروشند! یعنی در غالب موارد روی تعداد می شود کلی صرفه جویی کرد. ضمنا این جاهایی که معرفی می کنم جنسشان خوب است و گارانتی هم دارند و اگر اشکالی پیش آمد می توانید پس بدهید.

5- یک برآورد متوسط؟

خوب اگر یک ست سه ماهیتابه ای بشود تقریبا 20 دلار و دو تا قابلمه کوچک و متوسط هم روی هم بشوند 50 دلار و یک دست سرویس چهار نفره قاشق و چنگال و کارد و ... بشود 20 دلار و یک سرویس چهار نفره لیوان بشود 6 دلار و یک پارچ در بیاید 5 دلار و سینی بشود 10 دلار و نمکدان و فلفل پاش بشود 10 دلار و دیس پلو 3 دلار و کاسه سالاد خوری بشود 5 دلار و از همه مهمتر یک دست سرویس چینی 16 پارچه (4 نفره) بشود 20 دلار و شما تخته گوشت را هم بخرید 10 دلار و کارد آشپزخانه را هم بخرید 3 دلار جمعا در حدود 160 دلار (با حساب مالیات حدود 180 دلار) پول خواهید داد. حالا هر تعدادی از این وسایل را از Dollar Shop بخرید طبعا این قیمت کمتر می شود و شاید بشود تا زیر 100 دلار آنرا کاهش داد.

6- دقت کنید که من چند تا فروشگاهها زنجیره ای را که روی اینترنت قیمت اقلامشان نوشته شده است معرفی کرده ام تا حدود قیمت دستتان بیاید. البته وقتی مستقیما به این فروشگاهها مراجعه می کنید ممکن است انواع حراج و تخفیف روی این اقلام باشد و در نهایت ارزانتر از برآورد اولیه تان دربیایند.

7- چنداصطلاح بدردخور در این رابطه:

- لوازم پخت و پز (قابلمه و ماهیتابه و ...) Cookware (تلفظ کنید: کوک ور ("و" را با کسره تلفظ کنید)
- لیوان و پارچ Drinkware
- قاشق و چنگال و کارد و قاشق چای خوری ... Flatware آنرا Cutlery (تلفظ کنید: کاتلری) هم می گویند.
- لوازم پذیرایی شام و ناهار Tableware
- لوازم آشپزخانه (آماده سازی غذا) Kitchenware
- لوازم کیک و شیرینی پزی Bakeware

یکی از فروشگاههای معتبر زنجیره ای برای خرید ماهیتابه و قابلمه و کارد آشپزخانه و تخته گوشت خرد کردن و چاقو تیز کن و لیوان و پارچ و سینی و نظایر آنها، BENIX است که شعبات آنرا در یکی از مراکز خرید اطراف محل زندگی تان می توانید پیدا کنید. این سری مغازه های جنسشان جور است و قیمت آنها با توجه به کیفیت آنها خوب و معقول است. چند نمونه:

Cookware

Kitchenware

Drinkware

Flatware

برای خرید تمام اقلام ذکر شده می توانید به فروشگاههای IKEA هم مراجعه کنید. قیمت آنها در بعضی موارد از بنیکس ارزانتر است ولی متاسفانه این فروشگاه چندان به مترو نزدیک نیستند (بهترین آنها فروشگاه IKEA نزدیک تقاطع Leslie و Sheppard است که خودش سرویس رفت و برگشت اتوبوس رایگان از ایستگاه متروی Leslie روی خط Sheppard دارد)


همینطور فروشگاههای Canadian Tire هم بیشتر این اقلام را دارند (اگر پرسیدند، کد پستی M4P 1Z2 را استفاده کنید):

Kitchen & Bath

فروشگاههای زنجیره ای Kitchen Stuff Plus هم همین اقلام را می فروشند و کمی فانتزی تر و به تبع آن گرانتر هستند. اگر دوست دارید گرانتر خرید کنید می توانید به این فروشگاهها سربزنید.

--------------------------------------------------------------------

خوب، حالا که تکلیف کاسه و بشقاب و بادیه و دیگ معلوم شد، برویم سراغ اسکاچ و مایع ظرفشویی و ...

این اقلام را می توانید از سوپرمارکت هایی نظیر Dominion و Loblaw’s و No Frills و Food Basic و نیز Canadian Tire بخرید که از این گروه دو تای اولی کمی گرانفروش هستند. مایع ظرفشویی 3 دلار و اسکاچ 2 دلار و سیم ظرفشویی 1.5 دلار و فرچه شیشه شور 2 دلار و مایع پاک کننده گاز و میز آشپزخانه 6 دلار و دستمال اسفنجی یا حوله ای 3 دلار و دستکش ابری (برای جابجا کردن ظروف داغ) 9 دلار و ... در مجموع حدود 40 دلار خرج برمی دارند که البته پرمصرف قلم آنها همان مایع ظرفشویی است که شاید یکی در ماه لازم داشته باشید که هزینه اش چندان مهم نیست.

اگر هم منزل اجاره ای شما ماشین ظرفشویی داشت – که این مورد بیشتر در مورد کاندومینیوم ها صادق است- قرص یا پودر ماشین ظرفشویی لازم دارید که آنهم بسته ای 25 دلار است و حدود یک ماه و خرده ای کار می کند.

برای خرید زمین شور و ته می توانید به مغازه های دالرشاپ بروید – و ارزان ولی با کیفیت متوسط – بخریدشان یا به Canadian Tire بروید – و گرانتر (نه خیلی) ولی با کیفیت خوب – بخریدشان.

ضمنا یادتان باشید که طراحی آشپزخانه ها – و دستشویی و حمام ها- اینجا به شکلی است که دریچه چاهک ندارند و اگر آب به زمین بریزید باید با ته یا دستمال خشکش کنید. نگران کثیف شدن تدریجی زمین نباشید چون می توانید انواع مایعات نظافت کاشی و سرامیک را که ضد میکروب هم هستند به قیمت ارزانی تهیه کنید و زمین را همیشه تمیز و نظیف نگاهدارید.

برای خرید تستر و مایکرویو و سایر چیزهایی که فکر می کنید نیاز دارید، Canadian Tire منبع خوبی است. انواع زیادی از هر نوع کالا دارد و قیمت آنها از ارزان تا گران دسته بندی شده اند و گارانتی اش خوب است و اگر مشکلی در دستگاه وجود داشته باشد معمولا بدون دردسر آنرا پس می گیرند.

برای خرید میز و صندلی آشپزخانه IKEA فروشگاه ارزانی است – هر چند کیفیت اجناس چوبی آن در حد متوسط است. برای خرید این اقلام می توانید به این فروشگاهها نیز مراجعه کنید:

The Brick

Bad Boys

Leon’s

خوب این هم از داستان آشپزخانه. در بخش بعدی راجع به خرید لوازم منزل (سرویس خواب و مبلمان و سرویس بهداشتی و ...) صحبت خواهیم کرد.

روز خوش!

Link to this log     لینک به این نوشته - 9:14 a.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید:

● سوال: آیا می توانیم پول بیاوریم و یک آپارتمان بخریم و از محل درآمد کرایه آن زندگی کنیم؟

پاسخ: فرض کنید شما دویست و پنجاه هزار دلار (حدود 200 میلیون تومان) با خودتان آوردید و یک آپارتمان دو خوابه حدود سه چهار سال ساخت در یک محله خوب خریدید و موفق شدید که مستاجر پیدا کنید و ماهانه 1500 دلار در ماه هم قرارداد بسته اید.

حال فرض کنید که این مستاجر از آسمان افتاده پایین و هیچ دفتر معاملات املاکی هم آنرا برای شما پیدا نکرده و مجبور هم نبوده اید کمیسیون بدهید و اداره مالیات هم بابت خرید خانه از شما مالیات نگرفته (که همه این هزینه ها در واقعیت حساب هستند)

حالا فرض کنید شما ماهانه 1500 دلار از بابت کرایه خانه می گیرید. 500 دلار آنرا را بابت شارژ ساختمان (که پای خودتان است) می پردازید و روی این مبلغ هزینه تعمیرات منزل (که پای شماست) و نیز مالیات بردرآمد (که همچنان پای خودتان) است، می پردازید. اینطوری نهایتا و در بهترین حالت ماهانه 850 دلار دست شما را می گیرد. که با این مبلغ حتی نمی توانید هزینه زندگی 15 روز خودتان را پوشش دهید چه برسد به اینکه متاهل هم باشید. ضمنا یک کارگر ظرفشور رستوران در ماه از این مبلغ بیشتر در می آورد!

اینجا از تورم به سبک تهران خبری نیست، پس از کرایه خانه های آنچنانی هم خبری نیست. بعلاوه کشور طوری طراحی شده که بیعار پروری نکند و کسی نتواند به این راحتی بدون کار کردن پول درآورد و در واقع رمز پایین ماندن درصد تورم هم همین است.

پس یا باید لااقل بقدر پول سه آپارتمان (حدود 600 میلیون تومان) پول بیاورید تا بتوانید یک درآمد متوسط ماهانه داشته باشید یا اینکه بهتر است بروید دنبال کار تخصصی.

اگر هنوز تصمیم دارید با پول خرید یک آپارتمان زندگی خود را بچرخانید، همان 200 میلیون تومان اولیه را خرج خرید یک واحد صنفی – مثل یک ساندویچی یا بلیط فروشی یا سرقفلی گل فروشی یا ... – کنید و خودتان هم به ایستید پای دخل. البته توصیه می کنم در ابتدا مدتی بعنوان کارگر در این واحد های صنفی کار کنید و در مورد زیر و بم قانونی و مالیاتی و صنفی این کار مطالعه و بررسی کنید تا بیگدار به آب نزنید و همین دستمایه اندک را به فنا ندهید.

در این مورد منابع اطلاعاتی متعدد و مفیدی از جانب دولت انتاریو در خدمت شماست تا در رسیدن به موفقیت شما را یاری دهند.

در این رابطه بررسی این لینک ها را توصیه می کنم.

Your Business from Start to Finish

How do I start my own business?

How to Start a Restaurant or Catering Business in Ontario

How to Start a Consulting Business in Ontario

START/EXPAND YOUR BUSINESS

Promoting Your Business

ضمنا من بیش از این در مورد جزئیات کار و کسب آزاد اطلاع ندارم! لطفا سوالات خود را از این منابع بپرسید.

روز خوش

Link to this log     لینک به این نوشته - 12:30 p.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: