● اوباما، اقتصاد درهم شکسته آمریکا و اثر آن بر کانادا،

مراسم سوگند خوردن اوباما فعلا در مرکز اخبار است. چند کاروان جماعت علاف و الکی خوش هم از کانادا راه افتاده اند تا بروند و جزو تماشاچیان این مراسم باشند. البته اینها دعوت خاصی ندارند و صرفا می روند تا جزو چند صد هزار سیاهی لشکری باشند که در خیابان می ایستند تا لااقل از دور منظره را تماشا کنند. بلیط شرکت در خود مراسم 50 هزار دلار قیمت دارد و خیلی از همین شرکت های غول پیکری که در مخمصه مالی هستند و دارند با کمک دولت آمریکا سرپا می مانند یک گروه از هیات مدیره شان را با همین پول های اهدایی فرستاده اند توی مراسم.

عوام الناس هم که مثل همیشه – و مانند بقیه نقاط دنیا- فکر می کنند همینی که الان انتخاب شده یک سبد تخم دوزرده در دست دارد و از همین امروز شروع می کندبه رو کردن آنها و کولاک می کند. تا اینجای کار که راه نجات اقتصاد دنیا این است که پول مالیاتی را که از مردم گرفته اند خرج ترمیم گندکاری های مدیران بی لیاقت شرکتهای کنند که خود مسبب این فضاحت هستند. یعنی مردم در سالهایی که بازار خوب می چرخد و کبک همه خروس می خواند دارند پول می دهند به دولت تا ذخیره کند و بعدا برای ماله کشی دله دزدی ها و بخور بخور ها و اشتباهات مدیران ارشد سازمان های بزرگ هزینه کند.

متاسفانه سیستم اقتصادی ایالات متحده بشدت بی نظم و نظارت است. حتی با وجود ابداع و تاسیس این همه موسسه نظارتی و کتاب قانون که پشت سر هر ورشکستگی اقتصادی - از سال 1918 تا امروز- برای جلوگیری از تکرار مکرر این وضع درست شده اند، باز هم آنقدر سوراخ و کمبود و ایراد در این مجموعه هست که هر پنج شش سال یکبار یکی از این ایراد ها سرباز می کند و سازمان های سودجود و فرصت طلب چنان دره ای از آن سوراخ درست می کنند که اقتصاد کشورشان و به تبع آن اقتصاد دنیا را توی خود می بلعد و دود این گند کاری توی چشم کره زمین می رود. بعد دولتشان قدم پیش می گذارد و قانون وضع می کند تا آن سوراخ دوباره کاربرد نداشته باشد و کلی پول مالیات را تویش می ریزد تا پرش کند و دوباره بازار رونق می گیرد و بازار گرم می شود و می رود تا سوراخ بعدی از کجا دهن باز کند و دره شود!

البته کشور های معتبر دنیا در طول این چند دهه تمهیدات متعددی بر سر راه سرایت این مشکلات اقتصادی به درون سیستم خودشان گذاشته اند و ذخیره های متعدد و سیستم های نظارتی متعددی هم بوجود آورده اند اما این تمهیدات قدرت محدودی دارند و تنها می توانند تا چند ماه از نفوذ این مشکلات جلوگیری کنند و وسعت تاثیر گذاری اقتصاد ایالات متحده سرانجام کار خودش را می کنند و بقیه کشورهای قدرتمند و قانونمند اقتصادی دنیا هم بعد از چند ماه تاخیر یکی یکی داخل همین دره می افتند. کانادا و اتحادیه اروپا هم به همین سرنوشت دچار شدند و بعد از تقریبا یکسال سرپایینی رفتن آمریکا این شیب گریبان آنها را هم گرفت و تنها در کانادا در ماه دسامبر 34 هزار شغل از بین رفت. در ایالات متحده در همین مال 545 هزار شغل نابود شد.

اوباما، مثل اعقاب دموکرات خود، وارث دنیای جنگ زده و ورشکسته ای محصول روش حکومتی دولت جمهوری خواه قبل از خود است که شبیه مدیرعامل جدیدی است که به ریاست یک شرکت ورشکسته و در حال سقوط انتخاب شده و بیشتر شبیه کسی است که برای شکستن کازه و کوزه بر سرش انتخابش کرده باشند تا کسی که قرار است واقعا گلی به سر این سازمان بزند. تا اینجا هزار میلیارد دلار برای ترمیم خرابی اقتصاد در نظر گرفته شده که معلوم این مبلغ تا سال 2010 که بالاخره اقتصاد از توی گل درخواهد آمد به چه حدی خواهد رسید.

دولت محافظه کار کانادا هم بودجه ای 104 میلیارد دلاری برای رونق بخشیدن مجدد به اقتصاد کانادا در نظر گرفته که بتواند در سال 2009 عقب نشینی اقتصادی این کشور را متوقف کند و آنرا به سکون و بعد پیشرفت اقتصادی بدل کند.

اگر دولت جدید ایالات متحده و دولت کانادا خوب عمل کنند و بتوانند به برنامه هایشان جامه عمل بپوشانند آنوقت می شود دید که تا شش ماه دیگر عقب نشینی اقتصاد متوقف می شود و در شش ماهه بعد از آن بازار دوبار شروع به بازگشت می کند تا در سال 2010 دوباره گرم شود و کم کم سرعت بگیرد.

توصیه به دوستان منتظر در صف: تمرکزتان بدهید به آماده سازی خودتان در زمینه زبان انگلیسی و تخصص فنی و فعلا از بابت دیرکرد ویزا به خودتان استرس وارد نکنید.

توصیه به دوستان تازه وارد: اولین کاری که پیدا کردید (ولو متفرقه و خارج از فیلد تخصصی شما) را دو دستی بچسبید. اگر هم قصد داشته اید کار عوض کنید ترجیحا از هر گونه ریسک خودداری کنید. نیز از خرید خانه و یا وارد شدن به هر نوع قرارداد هزینه بر طولانی مدت بدون احتساب دقیق جوانب امر خودداری کنید.

موفق باشید

Link to this log     لینک به این نوشته - 9:23 p.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: