● نمایشگاه مشاغل و کاریابی در شاخه های تکنولوژی و فروش محصولات تکنولوژیک

در روز چهارشنبه، هشتم آوریل، نمایشگاهی برای عرضه مشاغل موجود در زمینه های فن آوری و فروش محصولات آن در محل مترو تورنتو کانونشن سنتر برگزار می شود و از علاقه مندان به استخدام در همان روز مصاحبه به عمل خواهد آمد. در صورت علاقه مند بودن باید هر چه زودتر به سایت مربوطه رفته و ثبت نام کرده و رزومه بفرستید.

می توانید مستقیما روی هر فرصت شغلی ذکر شده در سایت نیز اقدام کنید.

استخدام کننده ها اغلب شرکتهای صاحب نام و بزرگ هستند. اگر دنبال کار هستید، فرصت خوبی است برای مرتب کردن و بروزآوری رزومه تان برای ارسال.

این مکان با استفاده از تی تی سی براحتی قابل دسترسی است. کافیست با مترو به ایستگاه یونیون بیایید و بعد با استفاده از مسیر اسکای واک مستقیما به محل نمایشگاه برسید. یا می توانید وارد خیابان فرانت شوید و به سمت غرب بروید تا به ساختمان نمایشگاه برسید.

برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.


اینها نمونه هایی از شغل های موجود است:


موفق باشید

Link to this log     لینک به این نوشته - 7:50 a.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید:

● تعطیلات بهاره (اسپرینگ برک)

امروز بیش از یکصد هزار نفر از فرودگاه پیرسون تورنتو راهی برنامه تعطیلات بهاره خود می شوند. این تعطیل بهاره که در اصل نوعی تعطیلات دانشجویی حساب می شد و بعد از پایان امتحانات ترم زمستان شروع می گردید، با گذشت زمان به فصل تعطیلی بهاره برای تمام مردم بدل شده و خانواده های زیادی در هفته سوم ماه مارس – که شروع بهار در آن می افتد- به سفرهای تفریحی یا سیاحتی و بازدید از اقوام و آشنایان می روند. دبستان ها و دبیرستان ها نیز همزمان با دانشگاهها تعطیل می کنند تا خانواده هایی که بچه های مدرسه رو دارند نیز بتوانند از این ایام استفاده کنند.

مقصد این مسافران کانادایی– سوای خانه دوست و فامیل- نقاط گرم تر و آفتاب گیر تر جنوبی است. بسیاری این مسافران، کشورهای منطقه کارائیب را برای این مسافرت انتخاب می کنند و عده زیادی نیز به ایالت های فلورید و کالیفرنیا می روند.

در همین ایام گروهی بزرگ نیز از اروپا، چین، و آمریکا برای تعطیلات بهاره به کانادا می آیند. این ایام، بهترین روزها برای علاقه مندان به ورزش های زمستانی، خصوصا اسکی است.اکثریت پیست ها باز هستند و درجه حرارت هوا برای اسکی عالی است. تعدد پیست های اسکی و نحوه پراکندگی شان مانع از ازدحام شدید به سبک دو سه پیست اطراف تهران می شود. در هر نقطه این شهر که باشید با حدود یکساعت رانندگی یا کمتر می توانید به پیست برسید. هزینه این ورزش نیز نسبت به همتای خود در حواشی تهران بسیار ارزان تر و با کیفیت بالاتری است (این برتری کیفیت در طراحی پیست، نگهداری برف، بالابر، لوازم کرایه ای، و حتی سرویس غذاخوری مشهود است).

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد پیست های اسکی انتاریو می توانید روی این لینک کلیک کنید

ایام بکام!


Link to this log     لینک به این نوشته - 9:23 a.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید:

● مهاجر چشم و گوش بسته

نه شوخی نمی کنم. دقیقا منظور ندیدن و نشنیدن است. یعنی چه؟ اجازه بدهید موضوع را بررسی کنیم:
در طی سالهایی که در این کشور بوده ام با ایرانی های تازه مهاجر زیادی تماس داشته ام. خیلی ها را حضوری ملاقات کرده ام، در تنظیم رزومه یا آماده شدن برای مصاحبه های کاری کمک کرده ام، در پیدا کردن خانه یاری داده ام یا ده ها امر ریز و درشت دیگر. چند مشکل رفتاری و روحی تقریبا در همه کسانی که بتازگی از تهران – یا سایر شهرهای بزرگ- به کانادا آمده اند مشهود است.

علت را اجازه دهید همین الان باز کنم تا جای خرده گیری باقی نماند.

این گروه از شهری شلوغ و آلوده و منفجراز جمعیت می آیند سرشار از استرس، که فشار روحی شدیدی را برای مدتی طولانی به ایشان تحمیل کرده بوده، همگی شدیدا مسمومیت سرب دارند و نزار و زردنبو هستند، هفته های آخر مهاجرتشان استرس اضافی هم داشته اند و یکی دو روز قبل از سفرشان هم این فشار به اوج رسیده و الان بطور ناگهانی وارد دنیای ناآشنایی شده اند با هزاران سوال در هر گوشه آن که هنوز برای همه آنها جوابی ندارند. بسیاری مبتلا به Attention deficit disorder یا کاستی در توان تمرکز حواس در درجات مختلفی از این عارضه هستند. طول توجه مفیدشان به طرف مقابل گاها 30 ثانیه یا کمتر است و ذهنشان مرتبا از تماس با طرف مقابل به درون افکارشان پرتاب می شود و برمی گردد. اگر از ایشان بخواهید موضوع مکالمه را تکرار کنند گاها نیمی از آنرا بیاد ندارند. کافیست این مشکل را در موقع مصاحبه های کاری هم داشته باشند تا تحت عنوان "مشکل در برقراری ارتباط" از لیست کاندیدا ها حذف شوند.

در واقع انگار گوش ایشان بسته است و نمی شوند.

خروج از محیط پر از استرس و فشار عصبی به درون محیطی که محرک های قبلی را ندارد – نه از ترافیک فاجعه آمیز خبری است نه از آلودگی هوا، نه از کنسرت بوق و فحش راننده ها، نه از پرخاشگری و عصبیت بقیه مردم (از فروشنده گرفته تا راننده تاکسی تا کارمند بانک تا ...) و این عدم وجود محرک باعث می شود دوران بازپروری عصبی آغاز شود که مساوی است با بیرون ریختن اثرات فشار های قدیم به شکل افسردگی یا تپش قلب یا سردردهای میگرنی یا از آن بدتر پرخاشگری های انفجاری و ناگهانی.

محیط جدید، بخاطر جدید بودنش فشار جدیدی برای این مهاجر به همراه دارد. از بیکاری گرفته تا ندانستن چهار گوشه شهر، پروسه های اداری، ریزه کاری های قرارداد اجاره تا .... هر چیز جدیدی که مهاجر باید از آن سر در بیاورد.

اما این مهاجر عادت به دیدن جزئیات ندارد. گویی چشمانش بسته اند!

در واقع در محیط قبلی جزئیات ارزش "جزئی" دارند. نوشته ها و علامت های کف خیابان ها هیچ معنی خاصی ندارد. هر کسی هر طور که دلش می خواهد – یا بهتر بگوییم هر طور که ترافیک وحشتناک و جنگ تن به تن خودروها به او اجازه می دهد – روی هر خطی که در خیابان کشیده شده می رود یا می ایستد. تابلوی های خیابان ها معنی خاصی ندارند. هر روز شاهد صدها راننده متخلف می شود که مسیر ورود ممنوع را آمده اند و حالا با بوق و چراغ از او می خواهند کنار برود و به ایشان اجازه عبور بدهد. ریز اطلاعات چاپ شده روی بسته ها اهمیت چندانی ندارد. قیمت روی جعبه هیچ ارتباطی با آنچه پای صندوق می پردازی ندارد. بتو می گویند این قیمت مال قدیم است. دلیلی ندارد باور کند که توضیحات پشت جعبه دقیق باشد. مهم نیست که فلان آیین نامه چه نوشته یا فلان دستور کار چه می خواهد. هر کسی در هر سیستمی که کار می کند از آیین نامه نا نوشته ای که برداشتی نامعلوم از سیستم مدون است و دایما در تغییر است و توسط آن گروه دنبال می شود تبعیت می کند.

پس جای تعجب ندارد که وقتی این مهاجر به کانادا قدم می گذارد و می خواهد قراردادی را امضاء کند (از قرارداد اشتراک تلفن همراه گرفته تا اجاره و ...) دقتی به جزئیات نمی کند. علاقه ای هم به جستجوی اطلاعات در مورد حق و حقوق خود در آن زمینه بخصوص ندارد. چون این موضوع قبلا کاربردی عملی نداشته. نتیجه هم این می شود که خود را وارد قراردادی می کند که با "چشم بسته" امضاء کرده و معلوم نیست مطابق میلش درآید یا سرش کلاه نرفته باشد.

من این موضوع را ده ها بار به دوستان تازه مهاجرم گوش زد کرده ام اما صدها بار شاهد عدم رعایت آن بوده ام!

ضعف زبان انگلیسی هم در این رابطه اثر مهمی دارد. اشتباه فهمیدن موضوع، عدم توانایی در درک نوشته هایی که تا حدودی اصطلاحات حقوقی در آنهاست، و از آن بدتر، ضعف در مکالمه انگلیسی و درک ناقص سخنان طرف مقابل. در مورد قوی کردن توانایی ها در زبان انگلیسی هم بارها نوشته ام. اولین لاگ این وبلاگ در شش سال پیش به این موضوع پرداخته و هر سال بار ها آنرا تکرار کرده ام.

در واقع شرایط بد روحی و جسمی و بدآموخته های رفتاری ما بزرگترین موانع ما در هفته های اول ورود به کانادا هستند. حال اگر بازار کار هم راکد باشد طبعا این مسیر ناهموار تر و سخت تر می شود. اگر در مورد این بازار مطالعه نکرده و یکی دو طرح برای موفقیت خود نریخته باشیم باز هم سخت تر می شود.

این دوران البته دیرپا نیست و با یادگرفتن الفبای زندگی در این کشور و رفع تدریجی استرس های کهنه از روح و روان مهاجر جای خود را دوران سازندگی می دهد. مهم ثابت قدم بودن و انعطاف پذیری در پذیرش وجود نقاط ضعف و تلاش برای رفع آنهاست. این نسخه ها را هزاران ایرانی موفق اینجا پیچیده اند. شما هم می توانید.

موفق باشید

Link to this log     لینک به این نوشته - 10:52 a.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید:

● خواندنی

یکی از دوستان این ایمیل جالب و خواندنی رو برای من ارسال کرده که تصمیم گرفته برای بازدید بقیه دوستان در وبلاگ قرار بدهم:

حالم از کانادا بهم می خوره (!) .میدونین چرا ؟

بدلایلی که به آن اشاره میکنم , این کشور یک کشور عقب مانده , قرون وسطی ایی , ترسناک و تا دلتان بخواهد قاطی پاطی است . مبادا تصمیم به مهاجرت به این کشور درب و داغون را بگیرید .

۱ - وقتی میری دکتر تمام ویزیتت مجانی یه . اَه ٬ حتی ۱ سنت هم ازت نمیگیرن . بی معنی ها ! تازه وقتی میفرستند آدمو به آزمایشگاه و رادیولوژی ٬ بی ادبا ٬ اوناهم فقط بهت سرویس میدن و با یک لبخند کارو تموم میکنن . تازه نتیجه اونها روهم لازم نیست بری بگیری . خودشون مستقیم میفرستند برای دکترتون . قاطی دارند نه؟ حتما دکتراشون کار بلد نیستن و با ما دارن کار یاد میگیرن .

۲ - از سیستم اداری که دیگه نگو . یک مشت آدم علاف نشستند پشت این کامپیوتر ها . و با ایمیل و تلفن و چت و ... کارارو راه می اندارند و میگن لازم نیست بیاین اداره ٬ تازه نه زیرمیزی و میدونی که چی میگم . موندم پس اینها چه جوری زندگی رو میگذرونند . بعد تازه ٬ میگن ما کار میکنیم . زکی

۳ - نرخ تورم تو این کانادا ۳ درصده . تازه دولت اونو روی ۲ درصد فیکس میکنه . اینا اصلا نمیدونن رشد اقتصادی چیه ؟ اصلا مملکت بی تورم که بهش مملکت نمیگن میبینین چقدر بی پایه و اساسن !

۴ - تو کانادا آدم از پلیس نمی ترسه. آخه آدم از اون پلیس که نترسه ، که بهش پلیس نمیگن . میگن شیر بی یال و بی دم و کوپال . تازه اینقدر هم به مردم احترام میزارن که آدم کفرش در میاد . اصلا بخاطر همینه که مردم هم از اونا خجالت میکشن و جرم و جنایت نمیکنن . مثلا وقتی پلیس میخواد شما ماشینتونو نگه دارین آژیر نمیزنه ٬ فحش نمیره ٬ از توی میکروفن داد نمیزنه و فقط چراغ گردونشو پشت شما روشن میکنه . تازه وقتی نگه داشتین ٬ خود جناب پلیس خان از ماشینش میاد پایین و خدمت شما میاد . یعنی شما لازم نیست تشریف بیارین پایین .نگفتم ، اینا مشکلاشون خیلی حاده !

۵ - یکی از چیزهای بیخود و نابجای کانادا اعتماده ٬ بله ٬ اعتماد . مثلا در اکثر شرکتهای بزرگ کارت ورود و خروج به کارمندا نمیدن . شما بگین آخه معنی داره . اون پاچه خور ها هم ٬ برای اینکه خودشونو پیشه رییسشون لوس کنند ٬ سر وقت میان و سر وقت هم میرن . اصلا این کانادایی ها آدمهای خود شیرین و آدم فروشی هستند ..

۶ - در کانادا اکثر سرویسهای بانکی از طریق اینترنت کاربردی یه . این همون جریان شیره هستا . آخه عزیز دل برادر ٬ اگه شما با اینترنت سرویس میدهید ٬ پس چرا کارمند دارید ٬ چرا شعبه دارید . این چه معنی داره که وقتی من دسته چک میخوام ٬ شما اونو به آدرس من پست میکنین و یا با حساب بانکی ، با موجودی صفر دلار دسته چک میدین و یا اصلا با صفر دلار حساب باز میکنین . بریم سر احترام خانم : وقتی به بانک مراجعه میکنین ٬ یک آدم بیکار میاد و بهتون خوش آمد میگه که بعد میفهمین این یارو رییس بانکه .. تو رو خدا ببینین چقدر اینها بیکارن که رییس بانک بیاد خوش آمد مشتری ای رو بگه که حتی نمیدونه این مشتری تو بانکش ٬ حساب داره یا نه و یا اگه داره موجودش چقدره . گردش حسابش بالاست یا نه! . کمی بعد می پرسه آیا از خدمات ما راضی هستین ؟ وای به حالتون بخواهین بگین نه .. تا راضیتون نکنه ولتون نمیکنه اگه بله رو گفتین که هیچی والا نهار هم نگهتون میداره. تورو خدا اینا چیشون به بانک میخوره ؟ مسخره ها !

۷ - از مدارس کانادا بگم که رایگانه رایگانه . این چه جور مدرسه ای یه که هرکلاسش بیشتر از ۲۵ تا شاگرد نداره . استخر و سالن پاتیناژ و زمین بیس بال و تنیس و فوتبال و والیبال و بسکتبال داره . زمیناش چمنه و حداقل ۸ الی ۱۰ هزار متره . بچه هاش با انجام دادن پروژه درس میخوانند نه با حفظ کردن و ( انقدر حفظ کن که جونت دره و ...) . بچه ها از ۹ صبح تا ۴ عصر آنجا هستن و تازه بعدش هم نمیخوان بیان خونه ( یاد مدرسه خودمون بخیر . همچین که زنگ آخر و میزدن ٬ انگار از زندان آلکاترا فرار میکردیم . همگی هلهله شادی و بعدش هم تا نظر مدیر و معلم عوض نشده ، به سرعت نور بیرون مدرسه میدویدیم ) . مدرسه هاشون ، بیشتر به کمپ اردو شبیهه تا مدرسه .. تازه ٬ تا دلشون بخواد وسایل آموزشی و بازی هم تحت اختیارشونه . حالا هی بهشون بگو ، بابا جان اگه فکر بچه ها رو آزاد بزارین ، باعث انحراف و نابودی میشه . خصوصا اینکه ۲ تا زبان هم همزمان یاد بگیرن !!!!کو گوش شنوا !

۸ - اگه کسی بخواد تو این عجیب آباد کانادا ٬ یه کار جدید راه بندازه ٬ اینقدر بهتش اطلاعات مفتی میدن که دیگه بالا میاره. از وب سایتهای دولتی بگیر تا مشاورای حضوری . تازه ٬ کانادا میاد و همین طوری ، پول مالیات رو به عنوان کمک حقوق بهشون میده تا به کارآفرینان کمک کرده باشه . آخه اینم شد کار و زندگی . چرا باید از آدمهایی که طرحهای خوب تو مخشونه حمایت کرد ؟ چشمشون در آد ٬ دندشون نرم شه ، برن خودشون طرحشونو پیاده کنن ! تازه کمک بانکها و شهرداری هم به کنار . بابا اینا یه طوریشون میشه !

۹ - دولت کانادا با این کارهای مسخره اش ٬ خودشو با کارهای مختلف ٬ مرتبا لوس میکنه . اکثر وقتها هم پیش خانواده ها ! مثلا وقتی میخواد ٬ بلا نسبت ٬ مردم رو گول بزنه به اونا که بچه دارن مرتبا ماهیانه ۳۰۰ تا ۳۵۰ دلار بلاعوض ٬ به هر بچه میده . بابا اینا همه چیشون برعکسه .

۱۰ - تو کانادا هر خانمی بچه دار شه ٬ براش مرتبا بصورت رایگان ٬ پرستار به منزل میاد تا بهش آموزش بده چه جوری بچه رو مواظبت کنه . عرض نکردم برعکسه ! نمیگن ٬ هرکی خربزه خورده ، باید پای لرزش هم بشینه ! خود مادر و پدر و بچه اگه سوالی دارن بعد از پرداخت ویزیت ٬ یک عالیجناب آقای دکتر را ملاقات کنن . حالا این کانادایی ها دکتر میفرستن خونه آدم . اینا دیگه کین ؟

Link to this log     لینک به این نوشته - 7:31 p.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید:

● ایام عید نزدیک می شوند
هوای تورنتو دارد کم کم به سمت بهار قدم برمی دارد. برف جای خود را به باران می دهد و روزها درجه هوا به دو رقمی بالای صفر می رسد. این جمعه حداکثر درجه حرارت هوا 15 درجه خواهد بود و باران خواهد بارید. البته تا روزهای گرم بهاری هنوز باید چند هفته ای صبر کرد. باران های موسمی این ایام، باقیمانده برف ها را از معابر پاک می کند و نمک های ریخته بر زمین در زمستان را در خود حل می کند و از شهر خارج می کند.
هوای تمیز این شهر با وزش بادهای تغییر فصل تمیز تر می شود بوی باران در آن می پیچد.
رنگ و بوی ایام عید را می شود در فروشگاههای کالاهای ایرانی دید. کم کم اجزاء سفره هفت سین و شیرینی های ایام عید و بزودی ماهی قرمز و سبزه نیز وارد بازار می شوند. از الان برنامه های نورزوی تالار های ایرانی معلوم و ثبت نام برایشان شروع شده. بازارهای نوروزی نیز بزودی کار خود را آغاز خواهند کرد و خانواده ها می توانند مایحتاج شب عید خود را از غرفه های این بازارچه ها خریداری کنند.
برنامه چهارشنبه سوری هم در یکی دو پارک برگزار خواهد شد. آَش رشته داغ در خنکی این هوا می چسبد!
بزودی گرمی هوا به درجه می رسد که می شود برنامه کباب خارج از حیاط منزل را نیز راه انداخت و به حاشیه دریاچه ها یا به پارک های متعدد این شهر رفت و از این موقعیت استفاده کرد.
با استفاده از این لینک می توانید ساعت دقیق تحویل سال را در شهرهای مختلف دنیا مشاهده کنید.

زمان تحویل سال برای تورنتو:
جمعه، ۲۰ مارس ۲۰۰۹
ساعت ۰۷ و ۳۳ دقیقه و ۵۸ ثانیه بامداد

عید شما مبارک باد!

Link to this log     لینک به این نوشته - 2:24 p.m. -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: